Friday, May 13, 2016

Εγκώμια Όσιος Ιωακείμ Ιθακήσιος του Παπουλάκη




(π Χ. Μπούσια)

κροστιχς ξς· «ΙΩΑΚΕΙΜ ΤΟ ΝΕΟΝ* ΙΘΑΚΗΣ ΘΕΙΟΝ ΕΡΝΟΣ* ΕΓΚΩΜΙΟΙΣ ΣΤΕΦΩ Χ.»
Στάσις α. χος πλ. α. ζω ν τάφ.
Μακαρίζομέν σε, τν πιστν ο χοροί, μοναστν Βατοπεδίου τ καύχημα, γγελόβιε κλειν ωακείμ.
Μακαρίζομέν σε, καθ᾿ κάστην λαμπρς, τς θάκης θεοδόξαστον βλάστημα, κα κοσμήτωρ ερ ωακείμ.
ερν πυξίον, μάκαρ ωακείμ, εσεβοφρόνος λαο πρς τελείωσιν, νεδείχθης κα γήρω βιοτήν.
ραΐσας πόνοις, πολιτείαν τν σήν, π γς ωακεμ ργοις θείοις σου, φθαρσίας μφιέσω τν στολήν.
νελθν βαθμίδας, κραιφνος ρετς, μονοτρόπων τιμαλφς σεμνολόγημα, νεδείχθης θαυμαστ ωακείμ.
Κηδεμν κατοίκων, φθης ωακείμ, ντιλήπτωρ κα προστάτης νύστακτος, τς τιμώσης σε θάκης ελαβς.
χων θεον πόθον, κα μητρός σου στοργς, στερηθες ωακεμ εσεχώρησας, ες γκάλας τς Μητρς το Λυτρωτο.
κετεύομέν σε, πάτερ ωακείμ, ο τιμντες τος τιμίους καμάτους σου· ῥῦσαι πάντας τς χθρο πιβουλς.
Μοναστν το θ, κλέος ωακείμ, κα μονς Βατοπεδίου θησαύρισμα, ξιώθης τς χαρς τν ορανν.
Τρίβοις ποστόλων, θείων ωακείμ, κλινς κολουθήσας κήρυξας, ποδούλοις χριστωνύμοις τν Θεόν.
λος πρ πάρχων, τς γάπης Χριστο, τν παθν σου σπερ φρύγανα καυσας, τν πληθύυν ωακεμ φωτολαμπές.
Νέον κκλησίας, στρον ωακείμ, τν σκοτείαν γνωσίας σκέδασας, το λαο σας φωτοβόλοις διδαχας.
κ τς γς λαγώνων, σν λειψάνων σορός, ελαβς νεκομίσθη πανόσιε, ν σχάτοις τος καιρος ωακείμ.

Δόξα. Τριαδικόν.
ρθρον τος ν σκότει, καθημένοις βροτος, πανσθεν Τρις γία νέδειξας, ν τος τεσιν μν ωακείμ.
Κα νν. Θεοτοκίον.
Νν πιστν ο δμοι, Θεοτόκε γνή, τν σεπτν ωακεμ ναμέλποντες, μεγαλύνομέν σε σμασι τερπνος.


Στάσις β. χος πλ. α. ξιόν στι.
ξιόν στι, μεγαλύνειν σε τν θεοφόρον, σκητν πυρσν τς συνέσεως, κα χρηστότητος σοφν ωακείμ.
ξιον στι, καταστέφειν σε δας ασίαις, τ σεπτν θάκης κβλάστημα, κα θαυμάτων ποταμν ωακείμ.
ασμε τερπνέ, ταπεινώσεως κα κτησίας, ν Βατοπεδί ξήνθησας, κα κατηύφρανας πιστος ωακείμ.
Θείαις σου εχας, πρς τν Κύριον χειμαζόμενους, ναψύχεις τάχος κα παντας, περισκέπεις τος πιστος ωακείμ.
νθος μυριστόν, γαθότητος τ λείψανα σου, σπερ νθηδν ν τ αρι, ποπνέουσιν δμς ωακείμ.
Κόσμημα μονς, χρυσοποίκιλτον Βατοπεδίου, κα θάκης μπνουν διάδημα, ρτι φθης σκητ ωακείμ.
ρδευσας γρόν, ποδούλων χριστωνύμων λόγοις, σος σοφος κα θείοις κηρύγμασι, τν πρν γονον κλυτ ωακείμ.
Στήριγμα γενο, τν πιστς τν θήκην προσκυνούντων, τν σεπτν λειψάνων σου σιε, βάθρον σειστον εχς ωακείμ.
Θαύμασι τος σος, διαλαμπν τος δεινς κειμένους, ν τ κλίν πόνου νέστησας, θαυματόβρυτε κρουν ωακείμ.
ρνος εθαλές, θείου Πνεύματος καρπος τ φέρον, κα ψυχς κτρέφον κάστοτε, νεδείχθης τν πιστν ωακείμ.
θυνας καλς, πρς λειμνας σωτηρίους πάντας, κα ειθαλες τος στενάζοντας, ν δουλώσεως ζυγ ωακείμ.
σιε Χριστο, κυβερνήτης τν ναυτιλλομένων, σθι ποτ εσυμπάθητος, χρηματίσας ναυτικς ωακείμ.
Νέος εσεβν, ντιλήπτωρ πέλων μ λλίπς, τ Χριστ πρεσβεύων είποτε, πέμψαι λεος μν ωακείμ.
σωσας λαόν, ωκόμενον ν τ σ πλοί, το χθρο βολς μ πτοούμενος, κυβερνήτης ς καλς ωακείμ.
σιν κατ σχύν, τος κάστοτε σπαζομένοις, θήκην σν λειψάνων τν πάνσεπτον, μφω πάρεχε πιστος ωακείμ.
Νόσων πεφηνς, νιατν ατρ γένου, πανταχο σεμν περιβόητος, συνεργεί το Θεο ωακείμ.

Δόξα. Τριαδικόν.

μβρισον μν, ετν ψόθεν σωτηρίας, ναρχε Τρις μοούσιε, κεσίαις το σεπτο ωακείμ.

Κα νν. Θεοτοκίον.
Σσον τος πιστς, καταφεύγοντας σ θεί σκέπ, Μτερ το Θεο παντευλόγητε, κ κινδύνων κα παθν φθοροποιν.


Στάσις γ. χος γ. Α γενεα πσαι.
Α γενεα πσαι, μακαρίζομέν σε, ωακεμ τρισμάκαρ.
Α γενεα πσαι, μακαρίζομέν σε, τν τς θάκης γόνον.
ξέστησαν ρντες, ωακεμ σν βίον, ο γγελοι Κυρίου.
Γηθόμενοι τελομεν, τν πάντιμον σου μνήμην, ωακεμ τρισμάκαρ.
Κοσμήτωρ πέλεις νέος, μονς Βατοπεδίου, ωακεμ το θω.
ράϊσμα τς νήσου, πάρχεις κα προστάτης, ωακεμ θάκης.
Μ παύσ ορανόθεν, ωακεμ πρεσβεύων, πρ τν σ μνούντων.
ωακεμ τ σκότη, σκέδασας σος λόγοις, λαο το χριστωνύμου.
δήγει σος κέτας, ωακεμ πρς δόμους, φθίτου εφροσύνης.
δο λειψάνων θήκην, ωακεμ τν θείαν, νν αίνομέν σου μύρα.
Σοφίας μυροθήκη, ωακεμ νθέου, μύρισας θάκην.
Συνν γγέλων δήμοις, ωακεμ δυσώπει, πρ μν τν Κτίστην.
Ταμεον συμπαθείας, σύλητον πάρχεις, ωακεμ πρς πέλας.
ξέλαμψας ς στρον, ωακεμ πυρφόρον, ν τος σχάτοις χρόνοις.
Φαν χρηστοηθείας, ωακεμ τ σκότη, καταύγασον ψυχς μου.

Δόξα. Τριαδικόν.
ς Πλαστουργόν Σε πάσης, Τρις περαγία, τς κτίσεως μνομεν.
Κα νν. Θεοτοκίον.
Χαρς πιστν ατία, χλν τν θλίψεών μου, κδίωξον Παρθένε.

Ελογητάρια. χος πλ. α.
Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με ωακεμ μνσαι.
Τν γγέλων α τάξεις, κατεπλάγησαν ντως, καθορσαι τος τρόπους, σαγγέλου σου ζως, κα θαυμάτων σου πλθος, ωακείμ· σ γρ σπερ ϋλος, ζηλωτς τν ἀῤῥεύστων, φθης θερμότατος.
Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με ωακεμ μνσαι.
Τ ς μύρα, σματα προσάγετε, ο χορο θακησίων, σν τος δήμοις μοναστν το θωνος, σκητν ωακεμ τ κλέει; τι πρς Χριστόν, δραμε μεμπτος, να πρ πάντων πρεσβεύ είποτε;
Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με ωακεμ μνσαι.
Λίαν θερμς, το Χριστο κήρυξας, τν λήθειαν τος χριστωνύμοις, ποδούλοις τος υος, τς γαρ θεοφόρε, ωακείμ, κα ατος μετέδωκας, φλόγα τς σς ψυχς, τν σ καταφλέγουσαν.

Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με ωακεμ μνσαι.
Μυροφόρων τ χρέος, ο πιστο κτελοντες, νεκόμισαν σν σορν λειψάνων, ρτι ωακείμ, κ τς γς κα εήχοις, ἐῤῥαναν δας, ατν τν βλυστάνουσαν, εσεβέσιν άσεων νάματα.

Δόξα. Τριαδικόν.
Προσκυνοντες Τριάδα, τν πέρχρονον πάντες, εσεβε διανοί, σν Πατρ τν Υόν τε, κα τ γιον Πνεμα, κράζομεν πιστς· ῥῦσαι βλάβης φεως, παντας μνοντας τ κράτος Σου.

Κα νν. Θεοτοκίον.
Ζωοδότην τεκοσα, κα Σωτρα το κόσμου, Θεοτόκε Παρθένε, ῥῦσαι συκοφαντίας, σος οκέτας δίκου, το ωακεμ τας σεπτας ντεύξεσιν, ν σχάτοις καιρος το διαλάμψαντος.
λληλούϊα, λληλούϊα, λληλούϊα, δόξα Σοι, Θεός. (κ γ᾿ )