Thursday, February 4, 2016

Εγκωμια - Άγιος Γεώργιος Χιοπολίτης


ΣΤΑΣΙΣ Α΄. Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ.


Μακαρίζομέν σε, ἱερέων τερπνῶν, καὶ Μαρτύρων καλλονὴ ὦ Γεώργιε, καταστέφοντες τὴν μνήμην σου ᾠδαῖς.

Μακαρίζομέν σε, Ἐκκλησίας Χριστοῦ, τὸν φωστῆρα τὸν νεόλεκτον Ὅσιε, καὶ νεόσδοτον θησαύρισμα πιστῶν.

Παῤῥησίαν ἔχων, πρὸς Θεὸν ἀληθῶς, μὴ ἐλλείπῃς ἱκετεύειν Γεώργιε, λυτρωθῆναι συμφορῶν τῶν νῦν ἡμᾶς.

Εἰ καὶ τάφῳ μάκαρ, κατετέθη το σόν, ἀκραιφνέστατον καὶ ἅγιον σῶμά σου, ἀλλὰ ζῇ καὶ τὰς ἰάσεις χορηγεῖ.

Πολιτείας ὤφθης, ἰσαγγέλου φωστήρ, ἀπαθείας τὴν στολὴν ἐνδυσάμενος, ὡς γὰρ ἄσαρκος ἐβίωσας ἐν γῇ.

Σὺν Ἀγγέλοις μάκαρ, νῦν αὐλίζεις σαφῶς, καὶ Ὁσίων καὶ Μαρτύρων τοῖς τάγμασι, ὡς ἐκεῖνοι γὰρ ἐβίωσας ἐν γῇ.

Τῆς ψυχῆς κοσμήσας, τὴν λαμπάδα φαιδρῶς, ταῖς ἐνθέοις ἀρεταῖς κατηξίωσας, τοῦ Νυμφίου τῆς χαρᾶς ἀπολαβεῖν.

Γεωργίου δέχου, τὰς λιτὰς ὁ Θεός, καὶ ἐλέησον τὸν κόσμον σου ἅπαντα, τὴν εἰρήνην παρεχόμενος πιστοῖς.

Οἱ Νεαπολίται, σὲ προστάτην θερμόν, προβαλλόμεθα πρὸς Κύριον Ὅσιε, ῥῦσαι ἅπαντας κινδύνων σαῖς λιταῖς.

Εὐφροσύνης πάσης, ἔμπλησον τοὺς πιστῶς, προσιόντας τῇ σορῷ σου Γεώργιε, καὶ τιμῶντας σοῦ τὴν ἔνδοξον σφαγήν.

Δόξα. Τριαδικόν.

Δόξα Σοι Θεέ μου, Παναγία Τριάς, ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱὸς σὺν τῷ Πνεύματι, σῶζε πάντας τοὺς ἐλπίζοντας εἰς Σέ.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Μεγαλύνομέν Σε, τὴν Μητέρα Θεοῦ, Σὺ ἡμᾶς Παρθένε ἀξίωσον, Βασιλείας οὐρανῶν ἐπιτυχεῖν.

Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον:

Μακαρίζομέν σε, ἱερέων τερπνῶν, καὶ Μαρτύρων καλλονὴ ὦ Γεώργιε, καταστέφοντες τὴν μνήμην σου ᾠδαῖς.



ΣΤΑΣΙΣ Β΄. Ἄξιόν ἐστι.

Ἄξιόν ἐστι, τὸν φωστῆρ σὲ τῆς Ἐκκλησίας, τὸν νεοφανέντα τοῖς ᾄσμασι, καταστέφειν ὦ Γεώργιε σεπτῶς.

Δέχου τὰς λιτάς, ὦ Γεώργιε τῶν σὲ τιμώντων, καὶ Θεὸν παμμάκαρ ἱκέτευσον, ὑπὲρ πάντων τῶν τιμώντων σε πιστῶν.

Ἔφησε ποτέ, θείῳ Πνεύματι ὁ προφητάναξ, δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσεται, ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ γὰρ φυτευθείς.

Ξύλῳ φυτευθέν, τῶν ὑδάτων ἐν ταῖς διεξόδοις, σὺ ἐδείχθης μάκαρ Γεώργιε, καὶ ἐβλάστησας καρποὺς ἀειθαλεῖς.

Ζῶσι τῷ Χριστῷ, ὄντως δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα, ζῆς καὶ σὺ θεόφρον Γεώργιε, αὐλιζόμενος δικαίων τοῖς χοροῖς.

Μακάριος ἀνήρ, ὁ Γεώργιος ὃς οὐκ ἀπῆλθεν, ἐν βουλῇ ἀνόμων ὡς γέγραπται· ὅθεν εἴληφεν τὰ γέρα ἐκ Θεοῦ.

Γέρα ἐκ Θεοῦ, ὄντως εἴληφας Ὅσιε Πάτερ, πάντων θεραπεύειν νοσήματα, τῶν τιμώντων σου τὴν ἔνδοξον σφαγήν.

Ἄλλον ἐκτὸς σοῦ, οὐ δυνάμεθα εὑρεῖν προστάτην, καὶ πρὸς τὸν Θεὸν μεσίτην θερμότατον, ἵνα φύγωμεν ἐνέδρας τοῦ ἐχθροῦ.

Ζάλη πειρασμῶν, ἀπειλεῖ ἡμᾶς τοὺς σοὺς οἰκέτας, ἐλευθερωτὴν δὲ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, εἰμὴ τὴν δεξιάν σου τὴν κραταιάν.

Δεῦτε οἱ πιστοί, εὐφημήσωμεν ᾄσμασι θείοις, μνήμην Γεωργίου τοῦ Μάρτυρος, ἵνα σχῶμεν ἄφεσιν παρὰ Θεοῦ.

Δόξα. Τριαδικόν.

Ἄναρχε Τριάς, ὁμοούσιε Μονὰς Ἁγία, οὐρανίου πάντας ἀξίωσον, Βασιλείας Γεωργίου ταῖς λιταῖς.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Πάντες οἱ πιστοί, μακαρίσωμεν τὴν Θεοτόκον, ἡ τῶν πάντων Κτίστην κυήσασα, καὶ λυτρώσασα τῆς πλάνης τοὺς βροτούς.

Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον:

Ἄξιόν ἐστι, τὸν φωστῆρ σὲ τῆς Ἐκκλησίας, τὸν νεοφανέντα τοῖς ᾄσμασι, καταστέφειν ὦ Γεώργιε σεπτῶς.



ΣΤΑΣΙΣ Γ΄. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι.

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, Γεώργιε θεόφρον.

Γεώργιε θεόφρον, ἱλέωσαι τὸν Κτίστην, ὑπὲρ τῶν σὲ τιμώντων.

Ὑπὲρ τῶν σὲ ὑμνούντων, Γεώργιε μὴ παύσῃ, πρὸς Κύριον πρεσβεύειν.

Περίσωζε τοὺς πίστει, καὶ πόθῳ σὲ ὑμνοῦντας, Γεώργιε τρισμάκαρ.

Γεώργιε τρισμάκαρ, προσδέχου ἱκεσίας, τῶν σὲ ἀνευφημούντων.

Ῥάνομεν τὸ σῶμα, Ὁσίου Γεωργίου, μύρα μετ’ ἐγκωμίων (γ΄).

Τὴν στενὴν τρισμάκαρ, ὁδὸν καὶ τεθλιμμένην, διόδευσας Κυρίου.

Γεώργιε λιταῖς σου, δώρησαι σοῖς δούλοις, πλημμελημάτων λύσιν.

Ἡμᾶς τοὺς σοὺς ἱκέτας, συντήρησον ἀτρώτους, βελῶν τῶν τοῦ βελίαρ.

Σπεῦσον ἡμᾶς καὶ σῶσαι, Γεώργιε σοὺς δούλους, ἀνάγκης ἐνεστώσης.

Ὅλη προθυμία, προστρέχομεν σορῷ σου, κακῶν αἰτοῦντες λύσιν.

Οὐδεὶς ἰσχύει σῶσαι, τῆς νῦν ἡμᾶς ἀνάγκης, ἐὰν μὴ σὺ προφθάσῃς.

Δέχου ὦ Θεέ μου, Γεώργιε Σὸν δοῦλον, ὑπὲρ λαοῦ Σου πρέσβυν.

Δόξα. Τριαδικόν.

Τριὰς ὑπεραγία, εἰρήνευσον τὸν κόσμον, λιταῖς τοῦ Γεωργίου.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Εἰρήνην Ἐκκλησίᾳ, τῷ κόσμῳ σωτηρίαν, δώρησαι Θεοτόκε.

Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον:

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, Γεώργιε θεόφρον.

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ. Ἦχος γ΄. Ἀκατάληπτον ἐστί.

Ἀνεδείχθης ἀληθῶς, ἱερέων καλλονή, ὦ Γεὠργιε σοφέ, καὶ πιστῶν καταφυγή.

Βασιλεῖ τῶν οὐρανῶν, ἐστρατεύσω εὐσεβῶς, ὦ Γεώργιε σοφέ, καὶ καθεῖλες τὸν ἐχθρόν.

Γεγηθότες οἱ πιστοί, τῇ ἁγίᾳ σου σορῷ, ὦ Γεώργιε κλεινέ, σπεύδουσι μετὰ σπουδῆς.

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, τῇ ἁγίᾳ σου σορῷ, προσκυνήσωμεν πιστῶς, ὦ Γεώργιε σοφέ.

Ἔπιδε ἐξ οὐρανοῦ, ὦ Γεώργιε σοφέ, τοὺς προστρέχοντας πιστῶς, τῇ ἁγίᾳ σου σορῷ.

Ζηλωτὰς ἔργων καλῶν, δεῖξον Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, τοὺς τὴν ἄθλησιν τὴν σήν, εὐφημοῦντας εὐσεβῶς.

Ἡ ἁγία σου σορός, ἁγιάζει μυστικῶς, τοὺς προσπίπτοντας αὐτῇ, μετὰ πίστεως θερμῆς.

Θαυμαστὴ ὡς ἀληθῶς, τοῦ λειψάνου σου σοφέ, εὐωδία ἡ σεπτή, κατευφραίνουσα ἡμᾶς.

Ἰατρεῖον νοητόν, ἡ ἁγία σου σορός, δέδεικται ὡς ἀληθῶς, Ἀθλοφόρε τοῖς πιστοῖς.

Καθαιρέτης τοῦ ἐχθροῦ, ἀνεδείχθης ἀληθῶς, ὦ Γεώργιε σοφέ, ἐναθλήσας ἀνδρικῶς.

Λάμπεις πᾶσι τοῖς πιστοῖς, ὡς λυχνία μυστική, τοῖς προσπίπτουσι σοφέ, τῇ ἁγίᾳ σου σορῷ.

Μύρα ἔβλυζε ποτέ, τὸ σὸν λείψανον σοφέ, νῦν δὲ νέμει τοῖς πιστοῖς, χάριν ἁγιαστικήν.

Νόσων ῥύου ψυχικῶν, καὶ παθῶν σωματικῶν, ὦ Γεώργιε ἡμᾶς, τοὺς τιμῶντάς σε πιστῶς.

Ξενοτρόπως ἐνεργεῖ, ἡ ἁγία σου σορός, ὦ Γεώργιε σοφέ, ἁγιάζουσα ἡμᾶς.

Ὅμιλοι τῶν εὐσεβῶν, κιβωρίῳ τῷ σεπτῷ, Γεωργίου τοῦ κλεινοῦ, σπεύσατε πανευλαβῶς.

Προσκυνεῖ πανευλαβῶς, λείψανόν σου τὸ σεπτόν, ἅπαν γένος τῶν πιστῶν, ὡς πηγὴν ἁγιασμοῦ.

Ῥῦσαι πάσης ἀπειλῆς, καὶ σεισμοῦ φθοροποιοῦ, τὸν λαόν σου τὸν πιστόν, ἱερὲ Γεώργιε.

Σὲ προστάτην ἀσφαλῆ, καὶ μεσίτην πρὸς Χριστόν, ἔχομεν Γεώργιε, τὴν ἁγίαν σου ψυχήν.

Τὴν ἁγίαν σου σορόν, ὡς ἁγίαν κιβωτόν, προσκυνοῦμεν εὐλαβῶς, ἱερεῦ Γεώργιε.

Ὑπὲρ πάντων τὸν Χριστόν, καθικέτευε ἀεί, τῶν τιμώντων σε πιστῶς, Μυροβλύτα θαυμαστέ.

Φλέξον πᾶσαν τοῦ ἐχθροῦ, τὴν μανίαν καθ’ ἡμῶν, ἐνεργείᾳ μυστικῇ, τοῦ λειψάνου σου σοφέ.

Χαίρει ἅπας εὐσεβής, προσιὼν πανευλαβῶς, κιβωρίῳ ἱερῷ, τοῦ λειψάνου σου σοφέ.

Ψάλλοντές σου τὰς ᾠδάς, ἱερὲ Γεώργιε, παριστάμεθα πιστῶς, τῇ ἁγίᾳ σου σορῷ.

Δόξα. Τριαδικόν.

Ὦ Ὑπέρθεε Τριάς, ῥῦσαι ἅπαντας ἡμᾶς, Γεωργίου ταῖς λιταῖς, πολυτρόπων συμφορῶν.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Ὡς τεκοῦσα τὸν Χριστόν, Μητροπάρθενε ἁγνή, ῥύου πάντοτε ἡμᾶς, συμφορῶν καὶ πειρασμῶν.

Χαιρετισμοί Αγίας Μάρτυρος Κλαυδίας


Ποίημα Θεοτέκνης Μοναχς γιοστεφανιτίσσης

Κοντάκιον. χος πλ. δ. Τ περμάχ.

Τς παρθενίας, τν λαμπρν στολν φόρεσας, κα τ Νυμφί σου, Χριστ πάνυ ηδόκησας, καλλιπάρθενε Κλαυδία, σεμνότατη, δι δευσας τν τρίβον τς θλήσεως, ν γκύρ σν πλειάδι μοτρόπων σου· θεν δω σοι· Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

σμασι θεηγόροις, σ γεραίρω κ πόθου, Κλαυδία γλυκυτάτη παρθένε ᾿ )· κα μπροσθεν Εκόνος τς σς, ν χαρ προσπίπτω ελαβς πάνσεμνε, ατούμενος τν χάριν σου κα θείοις γκωμίοις δων·
Χαρε, θρέμμα κα σκέπη γκύρας·
χαρε, χορδ λεπτοτάτης λύρας.
Χαρε, το φιλτάτου Χριστο γαπησις·
χαρε, μαρτυρίου δεινο πιπόθησις.
Χαρε, εοσμος άκινθος ν λειμνι κλεκτ·
χαρε, ερ κυπάρισσος ν χορ παρθενικ.
Χαρε, τι δέξω σωμάτων τν λάμψιν·
χαρε, τι δρέψω τος καρπος*τς γνείας.
Χαρε, τερπν μπνέουσα σματα·
χαρε, σατν ἰῶσα τ τραύματα.
Χαρε, δορκς εθυδρόμου πορείας·
χαρε, φυγς κοσμικόφρονος βίου.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Βήμασι θείου Παύλου, πομένη Κλαυδία, παρέδωκας Χριστ σν καρδίαν, κα γήσω ς κόρη σοφή, τ το κόσμου τερπνά, ς πτωχ σκύβαλα, τ νω κζητήσασα κα ψάλλουσα ε ν οκ·
                                          
                                            λληλούϊα.

Γηθομέν καρδί, ς δορκς πεπόθεις, τ νάματα Χριστο κκλησίας κα σν λλαις παρθένοις σεμνας, ν Να το Κυρίου ε ρθριζες. διό σου τν εσέβειαν, τιμντες ν χαρ βομεν·
Χαρε, δι᾿ ς ναπέμπονται ανοι·
χαρε, δι᾿ ς φωτιονται παρθένοι.
Χαρε, νενις σώφρων κα μωμος·
χαρε, το Κυρίου μυρίπνους παράδεισος.
Χαρε, σμα τ δύμολπον κοας τν εσεβν·
χαρε, κλσις πιπόθητος ν χορ μοναζουσν.
Χαρε, τς πταφώτου λυχνίας βραχίων·
χα
ρε, μοφροσύνης κλόνητος κίων.


Χαρε, σεπτ Τεκούσ πείξασα·
χαρε, δν στενν βαδίσασα.
Χαρε, τερπνν κοσμικν μακρυνθεσα·
χαρε, φωτς ορανίου πλησθεσα.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Δόξαν τν πικήρων κα δέα το βίου, Κλαυδία ς οδν λογίσω· παιδιόθεν γρ σθεναρς, τν Θεν κποθήσασα ταχ σπευσας, ες παρθεννα, μωμε, μο σν δελφας ψυχας συνδειν·

λληλούϊα.

μπλησθεσα κ ζήλου, τν Χριστν παῤῥησία, κηρύττεις θεοτίμητε Κόρη, κα προσάγεις Κυρί ψυχάς, κζητούσας τ θεον ερεν λεος, ες ς μυες τ κρείττονα κα ξ ατν κούεις τατα·
Χαρε, κρηνς τν θείων χαρίτων·
χαρε, τροφ τν Χριστο πενήτων.
Χαρε, σωτηρίας ψυχν μεσίτρια·
χαρε, ες Κυρίου νομς δηγήτρια.
Χαρε, τι Πρωτομάρτυρος εσωκίσθης τ Μον·
χα
ρε, τι κα ητρέπισας τν σν οκον ν σπουδ.
Χαρε, τι θρόως τ Μετέωρα σκέπεις·
χαρε, τι γνας τν ζύγων διέπεις.
Χαρε, πολλν στοργν πλουτήσασα·
χαρε, Μονν ν λλάδι ζητήσασα.
Χαρε, νος νουθεσίας Κυρίου·
χαρε, θρος πεπτωκότων εδώλων.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Ζάλην ν τας καρδίαις, τν πιστν προσεπάθει, ρχέκακος βαλεν, θεοφόρε· κηρυχθέντος κα γρ διωγμο, παρχία γκύρας σταθηρ μεινας, ν πίστει Παντοκράτορος, Χριστ τ ησο βοσα·

λληλούϊα.

κουσας τς το Παύλου, προτροπς θεία Κόρη, τ στίγματα Κυρίου βαστάζειν, κα καυχάσθαι Κλαυδία γνή, ν Σταυρ ησο το μς σώσαντος, Ο χάριτι νήθλησας κα νν τιμ παξίως οτω·
Χαρε, ψυχ μακαρία λίαν·
χαρε, τ κλέος τν ν γκύρ.
Χαρε, το τυράννου μανία σβεστος·
χαρε, νεανίδων στρ χρυσάκτινος.
Χαρε, Μάρτυς κλεισθεσα ν ερκτ ρεβεννή·
χαρε, μάστιγας δεχθεσα ν σαρκ νεανικ.


Χαρε, τν ρχαγγέλων συνοικοσα τ δόμ·
χαρε, τν Μετεώρων αγάζουσα λίθους.
Χαρε, γυμν τ πόλει βαδίσασα·
χαρε, πολλος γνεί νδύσασα.
Χαρε, δς νεανίδων παρθένων·
χαρε, μνς καθαρ το Δεσπότου.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Θέατρον ντως, Κόρη, ν τ πόλει γένου, μετέχουσα παθν σο Νυμφίου· πέστης γρ μαστίξεις φρικτάς, φυλακν κα γυμνώσεις το σώματος, λλ᾿ τρεπτος παρέμεινας, μο σν τας συνάθλοις σου φωνοσα·

λληλούϊα.

ασπις ξαιρέτου, μπλησθες θείου μύρου, πάρχουσα Κλαυδία θεόφρον, προσείλκυες νθρώπων ψυχάς, λήθεια λατρεύειν τν Κτίσαντα, τ σύμπαν παν θεν σε, γεραίρομεν κα εφημομεν οτω·
Χαρε, τ αρ μολογίας·
χαρε, πύργος τς καρτερίας.
Χαρε, θληφόρων πλειάδι μοτροπε·
χαρε, στεφηφόρε Κυρίου πανένδοξε.
Χαρε, χηρν παιάνισμα ες δν μαρτυρικήν·
χαρε, θεον προσκλητήριον ες σάγγελον ζωήν.
Χαρε, ψυχοφαγοσιν εστοργότατον μμα·
χαρε, τν σθενούντων κεσώδυνον πόμα.
Χα
ρε, κανν μαρτύρων εθύγραμμος·
χαρε, λουτρν κπλύνων τν δείλανδρον.
Χαρε, βαλβς θεϊκς νεργείας·
χαρε, λπς τς μς σθενείας.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Καθαρ τ καρδί, κραται τ νδρεί, ς χάλυψ σταθηρ ν τ πίστει, το δοναι τος εδώλοις τιμήν, νένδοτος, Κλαυδία σοφή, μεινας, δι ρχων ξαλλος, ν λίμν σ κρίπτει ψάλλουσαν·

λληλούϊα.

Λίμνης σε νενέγκας, Θεόδοτος, Κόρη, κα δάκρυσι συστείλας σν σκνος, σν ξάδι παρθένων σορος, ες γκύρας τν γν θαψεν, ντίμως κα φώνησε τ χαρέ σοι· τ νικητρί·
Χαρε, Κυρίου θεία παίτις·
χαρε, εδώλων καθαιρέτις.
Χαρε, ν τραχήλ τν βρόχον νεγκασα·
χαρε, ψυχροτάτέ βυθ ταχ φθάσασα.
Χαρε, σκήνωμα τίμητον ν τ λίμνη μβληθν·
χαρε, σφάγιον τ Κτίσαντι πανθρώπως τ καέν.
Χα
ρε, κ Θεοδότου φανείας σωθεσα·
χαρε, ξ μοδόξων τν ταφν δεχθεσα.
Χαρε, νεκρ τν κασιν μείνασα·
χαρε, σν γααν λαμπρς γιάσασα.
Χαρε, πατρς νεστίων τ πίστει·
χαρε, λπίεςτν κρυπτν μοδόξων.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Μνήσθητι χριστομάρτυς, γλυκύτατη Κλαυδία, γάθης σο ναο Κτητορίσσης, μο σν συνόδι ατς, κα χορηγο το Ναο σου επάτριδος, οσπερ ν πόλ εφρανον, δεν σε, Μτερ, κα συμψάλλειν·
λληλούϊα.







Νεοσσος σπερ λλοις, τιθηνες μοναστρίας, μο σν τας δοκίμοις παρθένοις, νυψοσα τ μμα ψυχς, πρς τν πάντων Κτίστην κα Θεόν, νδοξε, ν Μάρτυς καθικέτευε, πρ τν ελαβς σοι προσφωνούντων·
Χαρε, ρωτι θεί τρωθεσα·
χαρε, ψυχς Κυρί ζευγνσα.
Χα
ρε, δυσσεβοντος τυράννου κρηξις·
χαρε, μοφρόνων πιστν κραταίωσις.
Χαρε, στόμα τ πληρέστατον γλυκύτατων προσευχν·
χαρε, χάλυψ λύγιστος ν πυρ τν πειρασμν.
Χαρε, τν Μετεώρων καινότατος ανος·
χαρε, σν φερωνύμων εφροσύνη κα σθένος.
Χα
ρε, ψυχ γενναία κα ετολμος·
χαρε, γυν γν κα στεῤῥόψυχος.
Χαρε, ασχρς σελγείας υσθεσα·
χαίρε, Χριστο τς λπίδος πλησθεσα.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Ξέεσθε, χριστομάρτυς, πηνν κ δημίων, κα μάστιγας κδέχεσθε μα, Τεκούσ, Εφρασί, Φαειν, Ματρών, λέξανδρ τε μόφροσι, κα ουλί σώφρονα, μεθ᾿ ν ψάλλετε τ Κτίστ·

λληλούϊα.

μβριζε καλλιμάρτυς, Πρωτομάρτυρος Μάνδρα, χαρίτων ορανίων τ εθρα, κα ποίησον σν πρτον Ναόν, ν λλάδι, Κλαυδία, σεπτν τέμενος, κα ερν προσφύγιον, τν γεραιρόντων σοι ν ελαβεί·
Χαρε, γκυρα ν τ πίστει·
χαρε, δότειρα εφροσύνης.
Χαρε, εσεβείας τ πύργ στερέωσις·
χαρε, τς εδώλων λατρείας κρίζωσις.
Χαρε, γίου Θεοδότου λιεία ερ·
χαρε, κλσις μαρτυρίου ς ντίδοσις λαμπρά.
Χα
ρε, τι κατεμαστίχθης δι᾿ γάπην Κυρίου·
χαρε, τι περιεπαίχθης ς περιγέλως κόσμου.
Χαρε, στρουθς Χριστο ταχύπτερος·
χαρε, λαμπρς Μονς σου λίανθος.
Χαρε, φθογγ ορανν μελωδίας·
χαρε, λυτρ φθαλμν βασκανίας.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Πρ σεπτς σου Εκόνος, ν α χερες παρθένων, στόρησαν, γία Κλαυδία, προσπίπτοντες ν πόθ θερμοί, μαρτάδων ξαιτούμεθα φεσιν, κα χάριν τν σωτήριον, ς ν πιστς φωνμεν·

λληλούϊα.


ήματα θεοφόρα, σ θεόπνευστα χείλη, τυράνν τ μ διελάλουν, κα κατήλεγχον θεν τν ψευδν, τν τελείαν, Κλαυδία, σθένειαν, ν νέους λάτρας θυνον, ες τρίβους μετανοίας το βον σοι·
Χαρε, πτάδος μαρτύρων μία·
χαρε, μορφ μν ρασμία.
Χαρε, κεστρς περπλήρης άσεων·
χαρε, ζευκτρ θεωρίας κα πράξεως.
Χαρε, τι ντιτέταξαι το τυράννου πειλαίς·
χαρε, τι κα σεσίγησαι τν δημίων τας πληγας.
Χαρε, τι προσάγεις ταχυδρόμους πρεσβείας·
χαρε, τι διώκεις δολοπλόκον Βελίαρ.
Χαρε, γλυκ παρθένων σφράδιον·
χαρε, ναο σωμάτων κλέϊσμα.
Χαρε, σπυρς χαρισμάτων παντοίων·
χαρε, εδώλων τος μύσταις κεντρίον.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Σύντριψον τν δαιμόνων, τν σκοτόμαιναν, Κόρη, ν χώρ ερ Μετεώρων, κα ποίησον σν θεον Ναόν, ν τ βράχ, Κλαυδία, γλυκ μέλαθρον κα ατρεον μισθον, βροτν νθέως συμψαλλόντων·

λληλούϊα.

Τν ν κάλλει ραον, παρ πάντας νθρώπους, νζήλως γαπήσασα μάρτυς, καθικέτευε πρ μν, τν πενήτων ν πίστει, μνς πάνσεμνε, πλουτεν μς ν χάριτι, τ θεί κα σμασιν μνεν σε·
Χαρε, Χριστν ε προσδοκσα·
χαρε, ρχου Νυμφίε· εποσα.
Χαρε, Ναζωραίου θρησκείας περμαχος·
χαρε, γλυκύτατη ψυχ κα πέρκαλλος.
Χαρε, τι σχες στήριγμα το Κυρίου τν Σταυρόν·
χαρε, τι κατεπάλαισας τν δαιμόνων τν σμόν.
Χα
ρε, εδωλοφρόνων τν φρν καθελοσα·
χαρε, χριστομαρτύρων τν σχν φανεροσα.
Χαρε, βελν χθρο λετήριον·
χαρε, μν δροσδες προσφύγιον.
Χαρε, σφραγς σοβίου γάπης·
χαρε, πιστν ν διώξει προστάτις.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

περθεν το σο Οκου, πταμένη Κλαυδία, προστάτευε χορν τν ζύγων, κα συνόδευε ατν τς ψυχάς, ν τ ρ ξόδου, οίδιμε, σν σωμάτοις, πως ν συνδωμεν σν σο τν μνδίαν·

λληλούϊα.


Φύλακας ρχαγγέλους κα σ χομεν, Μτερ, μεσίτριαν ν τέλει το βίου κα γρ ς Μάρτυς στεῤῥά, τ πινικον στέφος κ Χριστο λαβες· δι τν παῤῥησίαν σου γεραίροντες, φωνομέν σοι τοιατα·
Χαρε, ξία κλήσεως θειας·
χαρε, μπλεως τς σοφίας.
Χαρε, Μετεώρων φρουρς νύστακτος·
χαρε, τν ζύγων κέστωρ νάργυρος.
Χαρε, ργανον το πνεύματος κα δ γαπητο·
χαρε, σμάραγδον πολύτιμε κκλησίας το Χριστο.
Χαρε, τι φυλάττεις Πρωτομάρτυρος Μάνδραν·
χαρε, τι στηρίξεις εεργέτας σο οκου.
Χαρε, μνς δοξάσασα ψιστον·
χαρε, λαμπς τν βράχον φωτίζουσα.
Χαρε, γλυκ κα φιλεύσπλαγχνον τορ·
χαρε, γίου Νυμφώνος οκτορ.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

Χάριν τν φωτοφόρον, παμφιλτάτη Κλαυδία, κατάπεμψον τος σ προσκυνοσι, κα κοσμοσιν Εκόνα τν σήν, ν τος όδοις κα τος κρίνοις το αρος, κα πάντας καταφώτισον τ νω κζητεν κα δειν·

                                              λληλούϊα.

Ψώμισόν με φιλτάτη, Χριστομάρτυς Κυρίου, φρονήματος νδρείου τος ρτοις, κα κούφισον δύνας μν, σς κανδήλας τ λαί, πανεύφημε, να ψυχ εγνώμονι, κραυγάζωμεν πρς σ τοιατα·
Χαρε, Κυρίου κλυτ γία·
χαρε, εδώλοις ναντία.
Χαρε, φρυκτωρς τν παρθένων πέρφωτος·
χαρε, θησαυρς τς Μονς μν συλος.
Χαρε, μμα χαριέστατον κα καρδία γαθή·
χαρε, χμα ναπαύσεως γιάζουσα ν γ.
Χα
ρε, το μαρτυρίου ψίκομος στύλος·
χαρε, τ διαβάλω παραμόνιμος λος.
Χαρε, δρυμς χαρίτων κατάσκιος·
χαρε, μός ψαλμς γκάρδιος.
Χαρε, σφραγς σοβίου γάπης·
χαρε, πιστν ν διώξει προστάτις.

Χαίροις, Μάρτυς πολύαθλε.

πανένδοξε Μάρτυς, γλυκύτατη Κλαυδία, χριστόνυμφε Κυρίου Παρθένε ᾿ ) κδεχθεσα δύνων πληγάς, τς σς χερας, τ Πλάστ νύψωσον, ξαιτουμένη λεος κα τέλη γαθ τος νυμνοσιν·
λληλούϊα.

Δίστιχον.
Συνοδτις γένοιο, σεπτ Κλαυδία,
Θεοτέκν δούλ σου κα μνητρί.


πολυτίκιον [Θεοτέκνης Μοναχς]. χος α. Οράνιος χορός.
Μαστίγων τς πληγάς, καθυπέμεινας Μάρτυς, Κλαυδία ερά, μπαιγμος κα νείδη, κα πνιγμν πηνέστατον, ς παρθένος καλλίνικος· θεν πασα, το Χριστο κκλησία, ορτάζουσα, τν σν εφρόσυνον μνήμην, νθέως γάλλεται.