Tuesday, December 8, 2015

Δεν υπάρχει πια λόγος, είπε ο γέροντας... ( Μικρός Ευεργετινός )



Είπε κάποιος γέροντας:
- Αυτός πού μπαίνει σε αρωματοπωλείο, κι αν ακόμα δεν αγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως επάνω του κάποια ευωδία. Έτσι συμβαίνει και μ΄ αυτόν πού επισκέπτεται τους πατέρες. Αν θελήσει να εργαστεί πνευματικά, του δείχνουν το δρόμο της ταπεινώσεως, πού τον προστατεύει σαν τείχος από τις επιδρομές των δαιμόνων.
Πήγε κάποτε στον Αββά Φήλικα ένας αδελφός, έχοντας μαζί του και μερικούς κοσμικούς. Παρακάλεσε λοιπόν τον Αββά να τους πει ωφέλιμο λόγο. Ο γέροντας όμως σώπαινε. Ο αδελφός συνέχισε να τον παρακαλεί ώρα πολλή, οπότε εκείνος τους είπε:
- Θέλετε ν΄ ακούσετε ψυχωφελή λόγο;
- Ναι, Αββά, αποκρίθηκαν.
- Δεν υπάρχει πια λόγος, είπε ο γέροντας. Γιατί όταν οι αδελφοί ρωτούσαν τους γέροντες και έκαναν όσα εκείνοι τους συμβούλευαν, ο Θεός έδινε λόγο, για να ωφεληθούν εκείνοι που ρωτούσαν. Τώρα όμως, επειδή ρωτάνε αλλά δεν εφαρμόζουν όσα ακούνε, πήρε ο Θεός τη χάρη του λόγου από τους γέροντες. Δεν βρίσκουν πια τι να πουν, γιατί δεν υπάρχει εργάτης της αρετής.
Όταν τον άκουσαν οι επισκέπτες, αναστέναξαν και είπαν:
- Προσευχήσου για μας, Αββά.


Μικρός Ευεργετινός 

Εγκώμια του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη



Στάσις Α΄. Ἦχος πλ. α΄. Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ.

Μεγαλύνομέν σε, τῶν Πατέρων χορός, ὦ Πορφύριε πιστῶς καὶ δοξάζομεν, τὸν δοξάσαντα Θεόν σε ἀληθῶς.

Μεγαλύνομέν σου, Ὀρθοδόξων πληθύς, τὸν ἰσάγγελον ἐν γῇ θεῖον βίον σου, ὦ Πορφύριε ἡ δόξα ἀσκητῶν.

Μακαρίζομέν σε, φιλεόρτων πληθύς, ὦ Πορφύριε Ὁσίων ἐντρύφημα, καὶ τὸ καύχημα Ἑλλήνων τὸ λαμπρόν.

Μακαρίζομέν σε, μοναστῶν οἱ χοροί, Μηλεσίου θείου ὄρους καὶ Σκήτης σου, ὦ Πορφύριε τὸ κλέος τῶν πιστῶν.

Καὶ τὰ παρόντα, ὧν ἡ ἀκροστιχίς: Ἅγιε Πορφύριε, σῷζε πάντας.

Ἀνυμνοῦμεν Πάτερ, τὰ ἐν σοὶ ἀληθῶς, θαυμαστά σου καὶ παράδοξα θαύματα, καὶ ὑμνοῦμέν σε ἐν ᾄσμασι πιστῶς.

Γεωργήσας πάσας, τοῦ Χριστοῦ ἐντολάς, ἀρετὴν εἰς ἀρετὴν καὶ εἰς δύναμιν, θείαν ἤνυσας Πορφύριε ὁδόν.

Ἱκετεύομέν σε, θεοφόρε σοφέ, μὴ ἐλλίπῃς δυσωπεῖν Ὃν ἐν Ἄθωνι, εὐηρέστησας ἀγῶσί σου σκληροῖς.

Ἐξεπλάγη πᾶσα, τῶν περάτων πληθύς, ὅτε ἤκουσε Πορφύριε ἔνδοξε, ἐσομένων πῶς τὴν ἔκβασιν προγνούς.

Πάντας σκέπε Πάτερ, τοὺς προστρέχοντας νῦν, σὴν εἰκόνα ἐν Μονῇ σου ἀσπάσασθαι, Μηλεσίῳ ἣν ἀνήγειρας πιστῶς.

Ὁ λαὸς Κυρίου, συνελθὼν ἐν ναῷ, σοῦ τιμᾶ τὴν θείαν μνήμην Πορφύριε, ἐξαιτούμενος χαρίτων σου κρουνοῖς.

Ῥῦσαι πάντας Πάτερ, πειρασμῶν τοῦ σατᾶν, καὶ παθῶν τῶν ψυχοφθόρων δεήσεσι, σαῖς πρὸς Κύριον καὶ νόσων χαλεπῶν.

Φύλαξ γαίας πέλεις, Ἀττικῆς ὦ σοφέ, καὶ φρουρὸς τῶν σὲ καλούντων πανεύφημε, οὓς φυλάττεις ἐξ ἐχθρῶν τῶν δυσμενῶν.

Ὕψωσον τὰς χεῖρας, πρὸς Χριστὸν δυσωπῶν, ὦ Πορφύριε ἀπαύστως τὸν εὔσπλαγχνον, ἡμᾶς ῥῦσαι ἐκ παθῶν φθοροποιῶν.

Ῥῶσιν πᾶσι δίδου, καὶ ὑγείαν καλή, τοῖς αἰτοῦσί σε πιστῶς Πάτερ Ὅσιε, καὶ ὑμνοῦσί σου τὴν μνήμην ψαλμικῶς.

Ἴθυνον τὸν βίον, τῶν πιστῶν πρὸς Χριστόν, πρὸς ὁδοὺς τῆς μετανοίας Πορφύριε, ἵνα θείας ἀπολαύσωσι τρυφῆς.

Ἑορτὴν Ἁγίου, νῦν τελεῖ ποθητῶς, Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὦ Πορφύριε, καὶ τιμᾶ τὴν θείαν μνήμην σου πιστῶς.

Σωτηρίαν δίδου, Ὀρθοδόξοις λαοῖς, τοῖς τιμῶσί σου τὴν μνήμην Πορφύριε, ἐξαιρέτως δὲ Πατράσιν ἐν Σινᾷ.

Ὤφθης ἐν Ὁσίοις, τῆς συγγνώμης κανών, τῆς πραότητος εἰκὼν καὶ τῆς πίστεως, στῦλος ἄσειστος ὦ Πάτερ ἀληθῶς.

Ζῆλον θεῖον ἔσχες, παιδιόθεν θερμόν, καὶ ὡς ἄσαρκος ἐρήμοις ἐβίωσας, ἐγκρατείᾳ δοὺς σαυτὸν Πάτερ σκληρᾷ.

Ἐπὶ τῶν ὑδάτων, τὰς πηγὰς ὡς δορκάς, τοὺς πιστοὺς διψῶντας Πάτερ κατεύθυνον, ἀναψύχον νουθεσίαις σου ὀρθαῖς.

Παννυχὶ ἀγρύπνως, ἐν νηστείαις σκληραῖς, προσευχαῖς ἐνδιαιτώμενος Ὅσιε, ταπεινώσει Πνεῦμα εἵλκυσας Θεοῦ.

Ἀρετῶν ταμεῖον, σὺ ἐγένου σοφέ, καὶ Ὑψίστου καθαρὸν ἐνδιαίτημα, ὧν τὸν πλοῦτον πρὸς ζωὴν ἀγήρω δὸς ἡμῖν.

Νέμεις τοῖς αἰτοῦσι, δαψιλῶς χάριν σήν, ἰατρείαν νοσημάτων ἀδάπανον, καὶ θαυμάτων σου πλουτεῖς Πάτερ πιστούς.

Τίς σου τὰ σημεῖα, παραδόξως φρικτά, διηγήσειε θαυμάσια ἔνδοξε; ὦ Πορφύριε Εὐβοίας ὁ βλαστός;

Δόξα. Τριαδικόν.

Ἀληθῶς ἐδείχθης, ἀσκητὴς καὶ σεπτῇ, ἐξιλέωσας Τριάδι ἀγῶσί σου, ὦ Πορφύριε πιστῶς προσκυνητῇ.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Σπεῦσον Θεοτόκε, βοηθῆσαι ἡμᾶς, καὶ κολλάσεως μελλούσης ἐκλύτρωσαι, πρὸς Υἱόν Σου παρακλήσεσι θερμαῖς.

Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον:

Μεγαλύνομέν σε, τῶν Πατέρων χορός, ὦ Πορφύριε πιστῶς καὶ δοξάζομεν, τὸν δοξάσαντα Θεόν σε ἀληθῶς.

Στάσις β΄. Ἦχος πλ. α΄. Ἄξιον ἐστί.

Ἄξιον ἐστί, μεγαλύνειν σε ᾠδαῖς καὶ ὕμνοις, τὸν ἐν ἀρεταῖς θείοις καὶ ἐν θαύμασι, περιβόητον τοῦ ὄρους ἀσκητήν.

Ἄξιον ἐστί, μακαρίζειν Καυσοκαλυβίτην, Σκήτεως Πατέρων τοῦ ὄρους καύχημα, πανσεβάσμιον Πορφύριον ψαλμοῖς.

Ἄξιον ἐστί, ὁ χορὸς Ἀθωνιτῶν Πατέρων, μέλεσι τερπνοῖς πόθῳ μεγαλύνειν σε, ὦ Πορφύριε ἐν ὕμνοις ἱερῶς.

ᾎσμα τῷ ἡδύ, ἀναπέμψωμεν μετ’ εὐλαβείας, Καυσοκαλυβίτῃ πιστῷ θεόφρονι, Πορφυρίῳ τῷ Ὁσίῳ τοῦ Θεοῦ.

Καὶ τὰ παρόντα, ὧν ἡ ἀκροστιχίς: Ὅσιε Πορφύριε, πιστοὺς σῶσον.

Ὄμματα καὶ νοῦν, πρὸς Χριστὸν ἀεὶ ἔχειν σε Πάτερ, πάσας ἀρετὰς πόνοις ἐκατόρθωσας, ἐξαιρέτως δὲ ταπείνωσιν πολλήν.

Σὲ τῶν μοναστῶν, αἱ χορεῖαι μάκαρ ἀνυμνοῦσι, καὶ πιστῶν συστήματα ὕμνοις μέλπουσιν, ὦ Πορφύριε ἡ δόξα ἀσκητῶν.

Ἴθυνον Χριστέ, εὐσεβῶν πρὸς Σὲ νοῦν καὶ καρδίας, ἵνα εὐφημήσωσιν θείοις ᾄσμασι, τὸν Πορφύριον Θεοῦ τὸν μιμητήν.

Ἔρχου θαυμαστῶς, καὶ χαρίτωσον πιστοὺς ὦ Πάτερ, οὓς καὶ ῥῦσαι τάχυ πάσης φθοροποιοῦ, ἀλγηδόνος νοσημάτων καὶ δεινῶν.

Πᾶσαν προσφοράν, καὶ θυσίαν Πάτερ εὐωδίας, τῷ Χριστῷ καμάτων πόνων προσήγαγες, σὺν ἱδρῶσι δακρυῤῥόοις τε εὐχαῖς.

Ὄρθρῳ νῦν πιστοί, προσπελάσωμεν Μονῆς τῇ πύλῃ, ἐν τῷ Μηλεσίῳ ἵνα τοῖς μέλεσιν, ἀνυμνήσωμεν Πορφύριον πιστῶς.

Ῥῆμα τὸ ἐν σοί, ἀληθῶς ὁ ζῆλος τοῦ σοῦ οἴκου, ὅλον με κατέφαγε Πάτερ γέγραπται· διὸ θείου ζήλου ἔμπλησον ἡμᾶς.

Φρούρει σὴν Μονήν, καὶ Ἑλλάδα πίστει σὲ τιμῶσα, καὶ τῶν δυσμενῶν μάκαρ ἐλευθέρωσον, πρὸς Δεσπότην εὐπροσδέκτοις σου λιταῖς.

Ὕπνωσας μικρόν, ἐν Κελλίῳ Γεωργίου Σκήτης, Καυσοκαλυβίων σοφὲ Πορφύριε, εἰς ἀθάνατον ζωὴν νῦν ἀνελθών.

Ῥήματα Θεοῦ, καθ’ ἑκάστην μελετῶν καὶ νήφων, τὸν σὸν Λυτρωτὴν πόθῳ εὐηρέστησας, ἐν παλαίσμασι Πορφύριε σκληροῖς.

Ἵνα τῆς φθορᾶς, τοῦ θανάτου πάντας ἀφαρπάσῃ, πρέσβυν τοῖς πιστοῖς μέγαν ἐχαρίσατο, σὲ ἀοίδιμε Πορφύριε Θεός.

Ἔρημος οὐδέν, ἔχουσα εἰπὲ πῶς ἔθρεψέ σε, ἐπὶ πλείστοις ἔτεσιν ὄρει Ὅσιε, οἷς διέτριψας ἐν Ἄθωνι σοφέ.

Πῦλαι οὐρανῶν, ὑπεδέξαντό σε ἠνοιγμέναι, ὅτε πρὸς Θεὸν Πάτερ ἐξεδήμησας, ἐπεὶ ἔζησας ὡς Ἄγγελος ἐν γῇ.

Ἵλαθι Χριστῷ, ὑπὲρ δούλων σου σεπτῶς τιμώντων, μνήμην σου πανίερον ὦ Πορφύριε, καρδιῶν τὸν πόθον τούτων ἐκπληρῶν.

Σκεῦος ἐκλεκτόν, μυροθήκης Πνεύματος Ἁγίου, πέλεις ὦ Πορφύριε ἱερώτατε, ἀρεταῖς κεκοσμημένος ἀληθῶς.

Τήρει ἀβλαβεῖς, τοὺς πιστοὺς ἐκ τῶν κινδύνων Πάτερ, νόσους θεραπεύων ἄλγη οἰδήματα, φυγαδεύων ψυχολέθρους πειρασμούς.

Ὄλβιος ὡς σέ, ὦ Πορφύριε ἐπικαλεῖται ἔχων, ὡς φρουρὸν θεῖον ἀξιάγαστε, ἐν τῷ βίῳ τῶν ποικίλων ἀναγκῶν.

Ὕψει θεϊκῷ, τὴν ταπείνωσιν καλλιεργήσας, ἔφθασας καὶ δίκαιος Πάτερ γέγονας, ὑπομείνας πολλὰς θλίψεις καρτερῶς.

Στῶμεν εὐλαβῶς, μετὰ φόβου πίστεως ἀγάπης, ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις πάντες θεόφρονες, τὸν Πορφύριον ὑμνοῦντες ἐν ᾠδαῖς.

Στῦλος ἀρετῶν, καὶ τῆς πίστεως κανὼν ἐδείχθης, ἐν ὀρθαῖς διδασκαλίαις Πορφύριε, ποδηγέτης μοναζόντων νουνεχής.

Ὤφθης μοναστῶν, ἀκροθίνιον Ἄθωνος ὄρει, καὶ λαμπρὸν Πατέρων κλέος Πορφύριε, ποδηγέτης μοναζόντων νουνεχής.

Σῶσον τοὺς πιστούς, ὦ Πορφύριε Ὁσίων δόξα, ἐκ τῶν πειρασμῶν θερμαῖς ἱκεσίαις σου, πρὸς Φιλάνθρωπον Σωτῆρα Ἰησοῦν.

Δόξα. Τριαδικόν.

Ὅπλον ἀῤῥαγές, κατ’ ἐχθρῶν Τριὰς Ἁγία πέλεις· διὸ νῦν λαοὶ πιστῶς προσκυνήσωμεν, τὸν Πατέρα καὶ Υἱὸν Πνεῦμα τὸ ζόν.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Νίκας τοῖς πιστοῖς, ἀρχομένοις τ’ ἄρχουσι παράσχου, Μῆτερ πρὸς Θεὸν ταῖς σαῖς παρακλήσεσι, σὺν θερμαῖς τοῦ Πορφυρίου προσευχαῖς.

Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον:

Ἄξιον ἐστί, μεγαλύνειν σε ᾠδαῖς καὶ ὕμνοις, τὸν ἐν ἀρεταῖς θείοις καὶ ἐν θαύμασι, περιβόητον τοῦ ὄρους ἀσκητήν.

Στάσις Γ΄. Ἦχος γ΄. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι.

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνους θεία μέλη, πέμπουσί σε παμμάκαρ.

Αἱ γενεαὶ πίστει, ᾄδουσι τὸν ὕμνον, πανσέπτῳ Πορφυρίῳ.

Ἄθωνος τὴν δόξαν, ἀσκητῶν Πατέρων, Πορφύριον ὑμνοῦμεν.

Μοναστῶν χορεῖαι, ὕμνοις μελιῤῥύτοις, τιμὴν Ὁσίῳ δότε.

Καὶ τὰ παρόντα, ὧν ἡ ἀκροστιχίς: Ὅσιε, λιταῖς σου ῥῦσαι δεινῶν ἡμᾶς.

Ὄμβρους σῶν χαρίτων, ῥᾶνον τοῖς τιμῶσι, Πορφύριε σὴν μνήμην.

Σκεῦος παναγίου, Πνεύματος ἐγένου, Πορφύριε τρισμάκαρ.

Ἴθυνον πρὸς τρίβους, τῆς μετανοίας Πάτερ, ἡμῶν ἀεὶ τὸν βίον.

Ἔρχου θεῖε Πάτερ, ἀντίληψις ταχεία, ἡμῶν τῶν δεομένων.

Λῦσον τὰς ἐνέδρας, Χριστὲ τοῦ βροτοκτόνου, σατᾶν καὶ σῶσον πάντας.

Ἱκέτευε τὸν Πλάστην, σωθῆναι τοὺς ὑμνοῦντας, Πορφύριε σὴν μνήμην.

Τάξεις Ὀρθοδόξων, μέλπουσί σε ὕμνοις, Πορφύριε θεόφρον.

Ἄθωνος τὸ ὄρος, σὺν τῷ Μηλεσίῳ, ἐν σοὶ καυχῶνται Πάτερ.

Ἰσοστάσιός τε, Ἁγίων σὺ Ὁσίων, νῦν πόλῳ συναυλίζει.

Σπεῦσον ἵνα ῥύσῃς, Πάτερ ἐκ κινδύνων, τοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας.

Στήλη ἐγκρατείας, νηστείας σωφροσύνης, Πορφύριε ἐδείχθης.

Ὅπως ἀπαλλάξῃς, ἡμᾶς ἐκ νοσημάτων, παρακαλοῦμεν Πάτερ.

Ὑποπιάσας σῶμα, ἐδούλωσας τὴν σάρκα, σκληροῖς ἀγῶσι μάκαρ.

Ῥάνατε τοῖς μύροις, τάξεις φιλεόρτων, εἰκόναν τοῦ Ὁσίου (γ΄).

Ὕβριν τῶν δαιμόνων, κόπασον ὦ Πάτερ, καὶ πάθη ψυχοφθόρα.

Συγνώμην δὸς πταισμάτων, ἡμῶν Θεῷ λυπούντων, σοφὲ παρακαλοῦμεν.

Ἀντίδος τοῖς ὑμνοῦσι, σὴν μνήμην θεῖε Πάτερ, κατ’ ἄμφω ἰατρείαν.

Ἰσάγγελον βίον, ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, διήνυσας παμμάκαρ.

Δεῦτε φιλεόρτων, πληθὺς καὶ μοναζόντων, τιμὴν Ὁσίῳ δῶμεν.

Ἔχωμέν σε πρέσβυν, καὶ πρὸς Χριστὸν μεσίτην, οἱ πόθῳ σε τιμῶντες.

Ἵνα λυτρωθῶμεν, πυρὸς τοῦ αἰωνίου, παρακαλοῦμεν Πάτερ.

Νέμεις τοῖς αἰτοῦσι, τὴν χάριν σῶν θαυμάτων, Πορφύριε καὶ κρείττω.

Ὦ βλαστὲ Εὐβοίας, ἱερέων δόξα, Πορφύριε θεόφρον.

Νίκας Ὀρθοδόξοις, κατ’ ἐχθρῶν παράσχου, εἰρήνην τ’ Ἐκκλησίαν.

Ἥλιον δυσώπει, τῆς Δικαιοσύνης, ἡμῶν φωτίσαι σκότη.

Μήποτε ἀφήσῃς, ὦ Πάτερ Σιναΐτας, ἄνευ σῆς βοηθείας.

Δόξα. Τριαδικόν.

Ἄκτιστον Τριάδα, Πατέρα Λόγον Πνεῦμα, ἐν πίστει προσκυνοῦμεν.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Σῶσον Θεοτόκε, πρεσβείαις πρὸς Υἱόν Σου, ἡμᾶς ἀκατακρίτους.

Καὶ πάλιν τὸ πρῶτον:

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνους θεία μέλη, πέμπουσί σε παμμάκαρ.

Χαιρετισμοί εις τον Αγιον Ενδοξον Ιεραρχην και Ομολογητών Ευθυμιον, Επισκοπον Σαρδεων




Κοντάκιον. 
Ἦχος πλ.δ΄. Σῇ Ὑπερμάχῳ.
Ὀρθοδοξίας ὤφθης στύλος ἀκατάσειστος,
καὶ ποιμανσίας τύπος θεῖος ἀναδέδειξαι,
τὴν ἀκρίβειαν ἐν πᾶσιν ἐπιδιώκων·
ὅθεν πλείστους διωγμοὺς ὑπὲρ τῆς πίστεως,
ὑπομείνας καταφύγιον δεδώρησαι,
τῶν βοώντων σοι·
χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
 
Οἱ Οἶκοι
Ἄνοιξόν μου καρδίας φιλοπάτορα γλῶσσαν, Εὐθύμιε Χριστοῦ ἀρχιθύτα(ἐκ γ΄) ὅπως ἐπαξίως ὑμνήσω τὴν ζωὴν καὶ τὰ ἆθλά σου, ἃπερ ὑπὲρ τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας κατώρθωσας, καὶ τύπος ἀληθοῦς ποιμένος γενόμενος, παρὰ τῆς Ἐκκλησίας πάσης τὸν ἔπαινον τοῦτον δέχῃ χαρμοσύνως·
Χαῖρε, καρπὸς χριστόψυχος τῆς Λυκαονίας,
χαῖρε, βλαστὸς ἀμάραντος τῶν Οὐζάρων.
Χαῖρε, Βυζαντίου τερπνότατον καύχημα,
χαῖρε, τῶν ἐπισκόπων ἀκριβέστατον πρότυπον.
Χαῖρε, χάριν τὴν οὐράνιον κεκτημένος θαυμαστῶς,
χαῖρε, κῆπος εὐθαλέστατος ἐκ παντοίων ἀρετῶν.

Χαῖρε, ὅτι τὸν Δεσπότην μεγάλως ἐτίμησας,
χαῖρε, ὅτι τὸν σταυρὸν Αὐτοῦ φιλοτίμως ἐβάστασας.
Χαῖρε, ὡς βασιλεύσας τῷ Χριστῷ αἰωνίως,
χαῖρε, τὰ τάλαντά σου αὐξήσας φιλοτίμως.
Χαῖρε, δι’ οὗ ψυχικῶς στερεούμεθα,
χαῖρε, ἐξ οὗ νοερῶς ἀρδευόμεθα.
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Βλέπων παρόντος βίου κυματούμενον σάλον, τὸν μέλλοντα προετίμησας Πάτερ, καὶ σωφρόνως ποιῶν, ἠκολούθησας ἐκ παιδὸς τὸν Κύριον, πρὸς Ὃν χαρμοσύνως ἔψαλλες ἀεὶ τὸ ἀγγελοπρεπές,
Ἀλληλούϊα.
Γνῶσιν θείαν ποθήσας, τιμιώτατε Πάτερ, πρὸς ταύτην ἐκ ψυχῆς ἀπεδύσω· καὶ τὸ χαῖρε εἰπὼν τοῦ βίου τοῖς πράγμασι, τὸν νοητὸν Μαργαρίτην ἐπιμόνως ἐζήτησας, Ὃν ἐν τέλει εὕρηκας καὶ παρ’ ἡμῶν ἀκούεις ταῦτα·
Χαῖρε, πανσόφως ἡδονὰς ἀποῤῥίψας,
χαῖρε, μανικῶς τὸν Χριστὸν ἐκζητήσας.
Χαῖρε, τοῦ θεϊκοῦ ἔρωτος κειμήλιον,
χαῖρε, οὐρανῶν ἔμψυχον σκοπευτήριον.
Χαῖρε, ἄνερ θεονούστατε ἀκριβείας ὁ κανών,
χαῖρε, ἥδυσμα τρισόλβιον χριστωνύμων εὐλαβῶν.
Χαῖρε, πιστοῖς πηγάζων σωτηρίας τὸ νᾶμα,
χαῖρε, τῶν οὐρανίων ἀρετῶν μέγα θαῦμα.
Χαῖρε, λαμπὰς τοὺς ἐν σκότει φωτίζουσα,
χαῖρε, φωνὴ πλανωμένους ἐπιστρέφουσα.
Χαῖρε, φυγὼν πᾶσαν ἄχρηστον γνῶσιν,
χαῖρε, λαβὼν πᾶσαν ἄνωθεν δόσιν,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.

Δύναμιν Παρακλήτου ἐνδυθεὶς οὐρανόθεν, ἐνίκησας τοῦ σατὰν τὰς ἐφόδους, καὶ Χριστῷ γνησίως ἀκολουθῶν Ἅγιε, σωσίψυχον καὶ ζῶν σημεῖον δέδειξαι τοῖς ἐκβοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Ἔχων ἐν τῇ ψυχῇ σου τὸν Χριστὸν Ἱεράρχα, πρὸς Τοῦτον ὁλικῶς ὡμοιώθης, καὶ τὴν ὕλην ὑποτάξας ἀκλινῶς τῷ πνεύματι, ὥσπερ υἱὸς πανάξιος τοῦ μέλλοντος καὶ μένοντος αἰῶνος παρ’ ἡμῶν ἀκούεις·
Χαῖρε, τερπνὸν θεϊκῆς ἀγάπης θύμα,
χαῖρε, πλουτῶν δικαιοσύνης κρῖμα.
Χαῖρε, ἐκμαθὼν σοφίαν ἐγκόσμιον,
χαῖρε, συναγαγὼν τὴν γνῶσιν τὴν μένουσαν.
Χαῖρε, κόσμημα πανάριστον μοναζόντων εὐλαβῶν,
χαῖρε, ἔξοχον ὑπόδειγμα φιλανθρώπων οἰκτιρμῶν.
Χαῖρε, ὅτι λειμῶνα γνωστικὸν διεξῆλθες,
χαῖρε, ὅτι τοῦ κόσμου τὰ ἡδέα παρῆλθες.
Χαῖρε, φωσφόρον ἀρετῶν συνάθροισμα,
χαῖρε, πιστευόντων τὸ εὐχάριστον ἄκουσμα.
Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς εὐλογία,
χαῖρε, ἡμῶν ἱερὰ προστασία,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Ζήλῳ τῆς εὐσεβείας πυρωθεὶς Πάτερ θεῖε, ἀκρίβειαν ἐτήρησας φιλοθέως, καὶ ἀσκητικῶς διάγων ὡς ἰσάγγελος, ἐφάνης ἄλλος τις Ἠλίας τοῖς συγχρόνοις σου, ὑφ’ ὧνπερ θαυμαζόμενος ἤκουες τὸν ὕμνον·
Ἀλληλούϊα.
Ἤνοιξας σῆς καρδίας νοερὸν Πάτερ στόμα, καὶ ἐπλήσθης δωρεῶν οὐρανίων, δι’ ὧν τὰς θεοδιψάστους ψυχὰς κατεδρόσισας, λόγους

σωτηρίας σοφῶς μετοχετεύων, διὸ καὶ εὐγνωμόνως παρ’ αὐτῶν ἀκούεις·
Χαῖρε, τῆς Χριστοῦ ἀληθείας ἡ σάλπιγξ,
χαῖρε, οἰκονομίας τῆς Αὐτοῦ μέγας κήρυξ.
Χαῖρε, τῶν παθῶν πέλυξ ὀξύστομος,
χαῖρε, ἀρετῶν οἰκοδόμος πανάριστος.
Χαῖρε, ὅτι τῶν δαιμόνων ἀνεδείχθης νικητής,
χαῖρε, ὅτι τῶν ἀγγέλων ἡμιλλήθης τὴν ζωήν.
Χαῖρε, παρθενευόντων θαυμαστὴς καὶ προστάτης,
χαῖρε, συνεζευγμένων συμπαθὴς παραστάτης.
Χαῖρε, πλουτῶν ἰαμάτων τὸ χάρισμα,
χαῖρε, παρέχων δεομένοις τὸ αἴτημα.
Χαῖρε, δι’ οὗ ἡ Τριὰς ἐδοξάσθη,
χαῖρε, δι’ οὗ Ἐκκλησία ηὐφράνθη,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Θαυμασίως βιώσας ἱερώτατε ἄνερ, ἠξίωσαι τῆς ἀρχιερωσύνης· καὶ τὴν ῥάβδον τῆς ποιμεναρχίας ἐκ Κυρίου λαβών, πρὸς νομὰς σωτηρίους ὡδήγησας σοφῶς τὰ τέκνα σου, ἅτινα σὲ ἐκμιμούμενα, ἐβόων εὐχαρίστως·
Ἀλληλούϊα.
Ἴδον Σάρδεων πλήθη, ἀληθῆ σε ποιμένα, ὡς ἔγραψεν ὁ Παῦλος ὁ μέγας, καὶ ὡς πρότυπον ἔχοντά σε ἀρετῶν, μᾶλλον ἄγγελον ἥ ἄνθρωπον εἶναί σε ἔλεγον, καὶ σπεύδοντες πρὸς μίμησίν σου ἔκραζον οὕτω·
Χαῖρε, προβάτων Κυρίου θρέπτρα,
χαῖρε, ἀθλουμένων φιλότεκνε ἀλεῖπτα.
Χαῖρε, ὁ σβέσας τὴν φλόγα αἱρέσεων,
χαῖρε, ὀρθοδόξων δογμάτων διδάσκαλε.
Χαῖρε, οἴκημα ἐξαίσιον ἐν ᾧ φαίνει ὁ Χριστός,
χαῖρε, πύργε ἀκατάβλητε ἐν ᾧ θλάττεται ἐχθρός.

Χαῖρε, πτωχῶν ἁπάντων πατρικὴ βακτηρία,
χαῖρε, πικρῶς θλιβομένων χαρμονὴ οὐρανία.
Χαῖρε, ὡς φλὸξ ἁμαρτίας ἐκκαίουσα,
χαῖρε, πηγὴ θεῖα ῥεῖθρα ἐκβλύζουσα.
Χαῖρε, λαοῦ τοῦ πιστοῦ εὐφροσύνη,
χαῖρε, ἀπίστων φοβερὰ καταισχύνη,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Κήρυξ Θεοῦ ἀγάπης γεγονὼς θεῖε Πάτερ, εἰς μετάνοιαν πολλοὺς εἷξας, ὑπακούσαντάς σου υἱικῶς καὶ καινὴν ὁδὸν γνωστικῶς βαδίσαντας, τοῖς φιλανθρώποις τρόποις σου, ἐξ ὧν ἔμαθον καλῶς ψάλλειν τό·
Ἀλληλούϊα.
Λάμψας ταῖς ἀρεταῖς σου ὡς φωσφόρος κομήτης, ἐφώτισας ψυχὰς τῶν σῶν τέκνων, τὰ γὰρ πάθη ἐξ αὐτῶν, μὴ ἐνέγκαντα τὴν χάριν σου ἐφυγαδεύθησαν, οἱ δὲ τούτων ἐλευθερωθέντες, ἐβόων οὕτω·
Χαῖρε, ἀνάστασις πεπτωκότων,
χαῖρε, ἐνίσχυσις ἱσταμένων.
Χαῖρε, ἐξελέγξας δαιμόνων κακόνοιαν,
χαῖρε, ἀφανίσας αὐτῶν τὴν ἐνέργειαν.
Χαῖρε, πέλαγος ἀπέραντον φιλανθρώπων οἰκτιρμῶν,
χαῖρε, μάχαιρα ἡ σφάξασα ἐπινοίας τῶν ἐχθρῶν.
Χαῖρε, ἄστρον τὸ χριστόφωτον ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει,
χαῖρε, Σάρδεων λύχνε ἀγνωσίαν ὁ λύων.
Χαῖρε, διδοὺς τὸν Σῖτον τὸν ἄφθορον,
χαῖρε, τροφεῦ πεινώντων τὸν Κύριον.
Χαῖρε, πηγὴ τῆς εὐεργεσίας,
χαῖρε, ἡ βρύσις τῆς φιλοθεΐας,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.

Μείνας Ὀρθοδοξίας ἀκατάσειστος στύλος, ἐξήλεγξας τοὺς εἰκονομάχους· καὶ τὴν πλάνην αὐτῶν μὴ ἐνέγκας, γραφικῶς κατετρόπωσας, κινῶν τοὺς εὐσεβεῖς κραυγάζειν κραταιῶς τό·
Ἀλληλούϊα.
Νέαν πίστιν θελήσας, βασιλεὺς στῆσαι βίᾳ, εἰκόνας τὰς ἁγίας καθεῖλεν, οὗ τὴν πλάνην ἐλέγξας σφοδρῶς, καὶ φυλάξας τὰ δόγματα ἄφθορα, Εὐθύμιε δοξάζῃ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας σοὶ θερμῶς βοώσης·
Χαῖρε, ὁ κήρυξ Ὀρθοδοξίας,
χαῖρε, ὁ καθαιρέτης κακοδοξίας.
Χαῖρε, τῶν εἰκόνων διδάξας προσκύνησιν,
χαῖρε, τῶν Πατέρων σαλπίσας παράδοσιν.
Χαῖρε, θεῖον ἐγκαλλώπισμα πρὸς ὃ βλέπουσι πιστοί,
χαῖρε, οἴκημα θεόκτιστον ὃ πλουτεῖ πίστιν ὀρθήν.
Χαῖρε, ἅμα Πατράσιν ἐν Συνόδῳ καθίσας,
χαῖρε, σεπτῶν εἰκόνων τὴν τιμὴν ἀνορθώσας.
Χαῖρε, σαθρῶν δογμάτων ἀναίρεσις,
χαῖρε, Ἁγίων δόξης ὑπέρμαχος.
Χαῖρε, ἡμῖν τὴν ἀλήθειαν κληρονομήσας,
χαῖρε, πιστοῖς σωτηρίαν ὑποδείξας,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Ξένῳ τρόπῳ βιώσας, ἐξενώθης τοῦ κόσμου, τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν ἀναβιβάσας, διὰ τοῦτο γὰρ οἱ περιπέζιον βίον διάγοντες, οὐκ ἠννόησαν τὴν διαγωγήν σου, ἣν οἱ τιμῶντές σε ὑπερθαυμάζομεν ἀναβοῶντες·
Ἀλληλούϊα.
Ὅλος ἦν ἐν τοῖς ἄνω, Θεὸς Λόγος σκηνώσας, μεθ’ ἡμῶν τὴν σάρκα φορέσας, Οὗ τὴν μορφὴν ἐν χρώμασι τυποῦντες, τὴν

εἰκονογραφίαν ἀείποτε διάκονον ποιούμεθα. Ὅθεν καὶ σὺ Πάτερ στοιχῶν τῇ Ἐκκλησίᾳ, οὕτως ἐφρόνεις, διό σοι λέγομεν ταῦτα·
Χαῖρε, Θεανθρώπου προσκυνήσας εἰκόνα,
χαῖρε, Θεοτόκου τὸ πρόσωπον τιμήσας.
Χαῖρε, τῆς Ἑβδόμης Συνόδου συγκάθεδρε,
χαῖρε, τοῦ Ὅρου αὐτῆς ὁ ὑπέρμαχος.
Χαῖρε, θείαν ἐξεικόνισιν τῶν Ἁγίων διδάξας,
χαῖρε, χρωματουργικὴν θεολογίαν στηρίξας.
Χαῖρε, ὑποστὰς διωγμοὺς καὶ παθήματα,
χαῖρε, Κυρίου βαστάσας τὰ στίγματα.
Χαῖρε, δι’ οὗ ἐβλήθη ἡ αἵρεσις,
χαῖρε, δι’ οὗ ἐνίκησεν ἡ ἀλήθεια.
Χαῖρε, δεδωκὼς τὸ σῶμα εἰς μαρτύρια πλεῖστα,
χαῖρε, Παραδείσου εὐτυχέστατε μύστα,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Πῶς ἀρνήσομαι ἔφης, βασιλεῖ τοῦ Θεοῦ μου, τὴν σάρκωσιν καὶ τὸ ἄχραντα πάθηϗ ἀφ’ οὗ εἴληφεν ὁμοιοπαθὲς ἡμῖν σῶμα, εἰκονιστὸς γέγονεν, ὅθεν Αὐτοῦ τὴν φιλάνθρωπον οἰκονομίαν δοξάζοντες εἰκονογραφοῦμεν, ἅπαντες οἱ χριστιανοὶ καὶ συμβοῶμεν·
Ἀλληλούϊα.
Ῥήτορας διαβόλου λογιζόμενος Πάτερ τοὺς δυσσεβεῖς εἰκονομάχους, τοῖς λόγοις σου ἀφωνοτέρους ἰχθύων ἀπέδειξας· ἀποροῦντες γὰρ ἀντιλέγειν σοι τὴν τοῦ Σωτῆρος ἐνανθρώπησιν διδάσκοντι, πεφίμωνται, ἡμεῖς δὲ νικητικῶς σοι ἀναβοῶμεν·
Χαῖρε, σοφίαν Θεοῦ πλουτήσας,
χαῖρε, μωρίαν κακοδόξων μυκτηρίσας.
Χαῖρε, διδαχαῖς Πατέρων ἑπόμενος,
χαῖρε, ὅτι ἔχαιρες διὰ Χριστὸν διωκόμενος.
Χαῖρε, ὅτι κατεπτόηνται οἱ σαθρόπιστοι δεινῶς,
χαῖρε, ὅτι ἠγαλλιάσαντο οἱ χριστώνυμοι τρανῶς.

Χαῖρε, γενναίως βασιλεῖς διελέγξας,
χαῖρε, τὴν σκοτόμορφον πλάνην διαλύσας.
Χαῖρε, ἀγνοίας ψυχοφθόρου λυτρωσάμενος πιστούς,
χαῖρε, ὅτι συμφρονοῦντάς σοι ἐναπέδειξας αὐτούς.
Χαῖρε, εὐτυχήσας Μακαρισμῶν τοῦ Κυρίου,
χαῖρε, ὁμολογήσας ὑπὲρ πίστεως σωτηρίου,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Σῶσαι θέλων παρθένον, ἐκ τῆς ἄρχοντος βίας, προέταξας τὰ στήθη σου φιλοτέκνως, καὶ συκοφαντίας ἀθῶον θύμα γενόμενος, ἐξώρισαι μακρὰν τῆς σῆς ποίμνης Ἅγιε, ἀλλ’ οὐκ ἐπαύσω δοξολογεῖν τὸν Δεσπότην καὶ ψάλλειν αὐτῷ ἀσιγήτως·
Ἀλληλούϊα.
Τεῖχος εἶ Ὀρθοδόξων, ὦ κλεινὲ Ἱεράρχα, καὶ πάντων τῷ τιμίῳ λειψάνῳ σου προστρεχόντων. Ὁ γὰρ Δημιουργὸς τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ Οὗ τῆς ἀγάπης ὡμολόγησας, ἀνέδειξέ σε πιστῶν ὑπέρμαχον, τῶν ὅσοι οἴδασι προσφωνεῖν σοι ταῦτα·
Χαῖρε, διδάσκαλε σωτηρίας,
χαῖρε, ἐργάτα φιλανθρωπίας.
Χαῖρε, ὁδηγὲ τῶν ψυχῶν ἀπλανέστατε,
χαῖρε, χορηγὲ τῶν καρπῶν θείου Πνεύματος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ κατετρόπωσας τοὺς δυσσεβεῖς,
χαῖρε, σὺ γὰρ σφόδρα ηὔφρανας τοὺς εὐσεβεῖς.
Χαῖρε, ὁ τοὺς δυνάστας γραφικῶς διελέγξας,
χαῖρε, ὁ βασιλέων ἀπειλὰς ἀλογήσας.
Χαῖρε, εἰκὼν χριστοψύχου ποιμένος,
χαῖρε, μὴ πτήξας εἰκονομάχων μένος.
Χαῖρε, ὁμότροπε ἀρχαίων Μαρτύρων,
χαῖρε, ἀθλητικῶς τελέσας τὸν βίον,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.

Ὕμνοις θείοις τιμῶμεν τοὺς ἀγῶνάς σου Πάτερ καὶ σκάμματα τῆς κλεινῆς σου ὁμολογίας· ἀλλ’ εἰ καὶ ἀγγέλων εἴχομεν τὰς φωνάς, οὐκ ἅν ἠδυνάμεθα ἐπαξίως ὑμνῆσαί σε, ὅτι ὑπὲρ φύσιν ἔζησας καὶ ἤθλησας, διό ἐπινικίως ψάλλομεν·
Ἀλληλούϊα.
Φυλακὰς ὑπομείνας καὶ δεινὴν ἐξορίαν, συμμέτοχος ἐγένου τοῦ Παύλου· ὡς ἐκεῖνος καὶ σὺ ὡς ἀσώματος, ῥαβδισμοὺς καὶ βασάνους δεξάμενος, τῆς τοῦ ἠγαπημένου Κυρίου λατρείας οὐκ ἀπέστης, διό σε ὡς ἀθλητὴν στέφομεν ὕμνοις·
Χαῖρε, λαμπρὰ ὁμολογίας στήλη,
χαῖρε, φαιδρὰ πύλη τῆς σωτηρίας.
Χαῖρε, τὸ Εὐαγγέλιον ἀκριβῶς τηρήσας,
χαῖρε, τὰς κολακείας τῶν ἀσεβῶν ἀποῤῥίψας.
Χαῖρε, ὅτι χαίρων συνεσταύρωσαι Χριστῷ,
χαῖρε, ὅτι αἰωνίως νῦν συνήρμοσαι Αὐτῷ.
Χαῖρε, ὑποδεικνὺς τῆς θεώσεως τὴν ὁδόν,
χαῖρε, πλουτήσας ὑπὲρ πάντα τὸν Χριστόν.
Χαῖρε, ποιμὴν ἐκθρέψας τὴν ποίμνην σου,
χαῖρε, φιλοστόργως ποιμάνας τὰ τέκνα σου.
Χαῖρε, ὀσμὴν Παραδείσου ἐκχέων,
χαῖρε, ζωῆς ἀθανάτου μετέχων,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Χάριν δοῦναι θελήσας καὶ βραβεῖα ἀγώνων, Εὐθύμιε ὁ πάντων Δεσπότης, τὸ μὲν πρῶτον εὐωδίᾳ τὸ σκῆνός σου ἐτίμησε, τὸ δὲ ὕστερον, ἄφθαρτον τοῦτο ἐτήρησε θαυμασίως, οὗ τινος τὴν σεπτὴν Κάραν ἡμεῖς κατέχοντες, οὐ παυσόμεθα ᾄδειν Αὐτῷ τὴν Ὠδήν·
Ἀλληλούϊα
Ψάλλοντές σου τὸν βίον καὶ τοὺς ἄθλους σου Πάτερ, οὓς ἔτλης ἀνδρικῶς καὶ γενναίως, εὐγνωμόνως τιμῶμέν σου τὴν μορφήν, καὶ τὴν θείαν Κάραν σου κατασπαζόμενοι, ἱκετεύομεν ὑπὲρ ἀφέσεως

τῶν ἁμαρτιῶν καὶ κληρουχίας τοῦ Παραδείσου, ὀφειλετικῶς ἐκ ψυχῆς βῶντες·
Χαῖρε, κραταιὰ σκέπη Κερατσινίου,
χαῖρε, πρεσβευτὰ ἡμῶν τῷ Κυρίῳ.
Χαῖρε, θησαυρὲ χρυσίου πολυτιμότερε,
χαῖρε, πλοῦτε τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε, καύχημα ἱεραρχῶν Ἐκκλησίας φαιδρόν,
χαῖρε, ἐντρύφημα τῶν φιλαγίων πιστῶν.
Χαῖρε, ὅτι θαυμάτων ἀναβλύζεις τὰ ῥεῖθρα,
χαῖρε, ὅτι ταχέως ἐκπληροῖς τὰς αἰτήσεις.
Χαῖρε, δι’ οὗ ψυχικῶς στερεούμεθα,
χαῖρε, δι’ οὗ σωτηρίαν ἐλπίζομεν.
Χαῖρε, ὑπέρμαχε ἱκετῶν σου ἀήττητε,
χαῖρε, προστάτατα εὐσεβῶν τῶν ὑμνούντων σε,
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
Ὦ φιλότεκνε Πάτερ, τῶν ὑμνούντων σε πόθῳ, τὰ αἰτήματα προθύμως προσδέχου(ἐκ γ΄)καὶ προσάγων ταῦτα τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ, ἱκέτευε ἀξιώσαι τοῦ γλυκέος Παραδείσου καὶ ἡμᾶς, ἵνα ψάλωμεν ἀκαταπαύστως Αὐτῷ σὺν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις τὸν ἀγγελικὸν ὕμνον·
Ἀλληλούϊα.
καὶ αὖθις τὸ Κοντάκιον
Ὀρθοδοξίας ὤφθης στύλος ἀκατάσειστος,
καὶ ποιμανσίας τύπος θεῖος ἀναδέδειξαι,
τὴν ἀκρίβειαν ἐν πᾶσιν ἐπιδιώκων·

ὅθεν πλείστους διωγμοὺς ὑπὲρ τῆς πίστεως,
ὑπομείνας καταφύγιον δεδώρησαι,
τῶν βοώντων σοι·
Χαίροις πάτερ Εὐθύμιε.
 
 
Συντέθησαν οἱ παρόντες Χαιρετισμοί, σὺν Θεῷ ἁγίῳ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Σίμωνος Πέτρας, Ἁγίου Ὄρους Ἄθω, τῇ 27ῃ Νοεμβρίου 2011.