Wednesday, December 16, 2015

Χαιρετισμοί Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής




Κοντάκιον. χος πλ. δ΄. Τ περμάχ.
Τν γεωργν τς ρετς τν κάταβλητον, ψυχς ρότρ εσεβείας γεωργήσαντα, κα γάπης μελδήσωμεν εσχημόνως, ν τος χρόνοις τος σχάτοις κα δομήσαντα, ναλήψεως Μονν ν Δράμ κράζοντες, μνοις πρέπουσι· Χαίροις μάκαρ Γεώργιε.

Ο Οκοι.
γγελος σάρκα φέρων, κα τν νον περιφέρων, ες δώματα Γεώργιε πόλου (γ΄), νεδείχθης κα πάντων ευστν, περόπτης μάκαρ σκητν κτυπον· διό σε μακαρίζοντες, κραυγάζομεν ν ελαβεί·
Χαρε, βάσις τς σωφροσύνης·
χαρε, λάμψις γαθωσύνης.
Χαρε, εσεβν Δραμινν γαλλίαμα·
χαρε, σκητν θεοφόρων πόδειγμα.
Χαρε, Πόντου εθαλέστατος κα περίδοξος βλαστός·
χαρε, κόσμου νύστακτος κα φανότατος πυρσός.
Χαρε, θεος δομήτωρ ναλήψεως Μάνδρας·
χαρε, πάνυ κέστωρ, κα προστάτης τς Δράμας.
Χαρε, λαμπτρ ζως λεήμονος·
χαρε, στρ μν γαπήσεως.
Χαρε, τν πίστιν μολογήσας·
χαρε, τν χάριν Θεο λκύσας.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Βίον θεον νύσας, ν σχάτοις τος χρόνοις, βλαστ ργυρουπόλεως Πόντου, εθαλέστατε κα Δραμινν, ντιλπτορ φύλαξ κα φρουρ γρυπνε, Γεώργιε νέδραμες, ες πόλον σιγήτως ψάλλειν·
λληλούϊα.

Γέρον Μονς εσήμου, ναλήψεως Δράμας, Γεώργιε χερσί σου δίαις, ν δόμησας γκρατευτά, ν ατ τν πίστει κλινε λείψανα, νν προσκυνούντων θεά σου, πάκουσον τν σο βοώντων·
Χαρε, σμ νεαυγν σίων·
χαρε, δ δωρεν νθέων.
Χαρε, νεοπύρσευτον Πόντου μάρυγμα·
χαρε, νεοσύστατον χάριτος δρυμα.
Χαρε, μέλαθρον νεόδμητον, σαγγέλου βιοτς·
χαρε, εοσμον κιννάμωμον, κραιφνος διαγωγς.
Χαρε, τι σν Μάνδραν καθηγίασας πόνοις·
χαρε, τι τν Δράμαν δαψιλς γιάζεις.
Χαρε, εχς κα νήψεως πρόβολος·
χαρε, πυξς γάπης το Κτίσαντος.
Χαρε, κινύρα γώνων σίων·
χαρε, κιθάρα θαυμάτων παντοίων
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Δράμα τ σ σκήσει, κα σεμν πολιτεί, Γεώργιε σεμνύνεται μάκαρ, ν θεόθεν φρουρες κλινς, κα καθαγιάζεις τ σορ σιε, λειψάνων πανιέρων σου, κα πείθεις σιγήτως ψάλλειν·
λληλούϊα.

νδον ν σ καρδί, νεστέλλαξε πόθον, Γεώργιε προμήτωρ σου θεον, ποτίσασά σε ζωτικος, ρθοδόξου πίστεως σεπτ νάμασι, κα ψάλλειν νουθέτησε, Κυρί τ πανευϊλάτ·
Χαρε, τς πίστεως νέον εχος·
χαρε, τς χάριτος θεος οκος.
Χαρε, φηγτορ σοφίας τς κρείττονος·
χαρε, ντιλπτορ πιστν τοιμότατος.
Χαρε, εληπτον διήγημα, θεοφόρων σκητν·
χαρε, πάνσοφον νάγνωσμα, εσεβν γωνιστν.
Χαρε, κ το Πόντου καταντήσας εις Δράμαν·
χαρε, το ψίστου παίζων εηχον λύραν.
Χαρε, δωμάτων θείων νοικος·
χαρε, θαυμάτων ξένων πρόξενος.
Χαρε, εκν γωγς σαγγέλου·
χαρε, κανν γαπήσεως Κτίστου.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Ζέουσαν χων πίστιν, κα εκόνα πανάγνου, Γεώργιε ς λβον κατέχων, ν δώρησε μάμμη σή, πρ ατς σίας τελευτς δραμες, ες Θεοδοσιούπολιν, παύστως κ μυχίων ψάλλων·
λληλούϊα.

χθης ες τν Τιφλίδα, Γεωργίας τρισμάκαρ, Γεώργιε Θεο πινεύσει, κα εσλθες ες Μάνδραν σεπτήν, νθα γωνίσω τ καλν στάδιον, ς νθρωπος σάγγελος· διό σοι κβομεν τατα·
Χαρε, ραίων γώνων βάθρον·
χαρε, τιμίων καμάτων εθρον.
Χαρε, το φάντου χων ργόχειρον·
χαρε, το ψίστου εὐῶδες σφράδιον.
Χαρε, σάρκα τι τηξας, πόνοις σου σκητικος·
χαρε, πσιν τι δειξας, σθένος θείας σου ψυχς.
Χαρε, τν δαιμόνων καταπτύσας μανίαν·
χαρε, τν γγέλων κατευφράνας χορείαν.
Χαρε, στεῤῥὸν τς πίστεως ρεισμα·
χαρε, λαμπρν τς χάριτος γνώρισμα.
Χαρε, σεπτν κρεμν εσεβείας·
χαρε, σκηπτς το χθίστου μανίας.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Θεε Γεώργιε θέλων, χορς τν γγέλων, κουρ συνεορτάζειν σεπτ σου, ξένως κρουσε σο τς Μονς, ν κείν ρ θαυμαστ κώδωνας, κα νοιξε τ στόματα, σεμνν συμμοναστν σου ψάλλειν·
λληλούϊα.

θυνον σο τος πόδας, ο σμο τν πίστων, ερκτν ες ζοφερν κα θλίαν, να λάβς μολογητο, φθαρσίας στέφος Πάτερ Γεώργιε, πάντων τν τιμώντων σε, κούων ελαβς βοώντων·
Χαρε, τ εθρον τς εσεβείας·
χαρε, τ λίκνον Θεο σοφίας.
Χαρε, φυλακν πομείνας ς σαρκος·
χαρε, θαυμαστν δείξας ώμην ς νθεος.
Χαρε, βόθρων σφραινόμενος, δυσωδίαν ταπεινς·
χαρε, πόνων νεχόμενος, σου σαρκίου ληθς.
Χαρε, πομείνας γογγύστως στενώσεις·
χαρε, καταστείλας το σαρκίου ρέξεις.
Χαρε, χορν γγέλων συνόμιλος·
χαρε, πιστν νύστακτος φορος.
Χαρε, κρατρ εσεβν γείας·
χαρε, στρ ψυχικς εμενείας.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Κάκωσιν πομείνας, τς σαρκς π’ πίστων, βολίσι τρς πλήγης δίκως, λλ θεί βουλ σινής, παραμείνας ανον τ Θε ψαλλες, Γεώργιε τ σώσαντι, σ κράζοντα ν ελαβεί·
λληλούϊα.

Λάμψας ερωσύνης, στραπας ξιώθης, Γεώργιε τ μέλλοντα βλέπειν, ς παρόντα κα πάντα μακράν, ς γγς καρδίαν καθαρν γιε, χων· θεν μνοις σε, γεραίροντες πιστς βομεν·
Χαρε, χαρίτων Θεο δοχεον·
χαρε, θαυμάτων πολλν ταμεον.
Χαρε, ρετς κα συνέσεως λείριον·
χαρε, προσμονς ορανν δόξης κτυπον.
Χαρε, τι μεγάλυνε, σ Κτίστης δαψιλς·
χαρε, τι σ δόξασεν, Θεάνθρωπος λαμπρς.
Χαρε, τς σθενείας τν πιστν θεραπεύων·
χαρε, τς προφητείας τν χάριν δεικνύων.
Χαρε, Θεο γάπης μπλεως·
χαρε, χθρο πάτης πολέμιος.
Χαρε, κτς το ψίστου σοφίας·
χαρε, βολς παμφας εσεβείας.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Μέλπων σου καθ’ κάστην, διαυγ πολιτείαν, Γεώργιε ν κώμ τς Σίψας, νυμν σε ς θείας Μονς, ν ατ Κυρίου μάκαρ δομήτορα, νδόξου ναλήψεως, κα μνοις μελιχρος κραυγάζω·
λληλούϊα.

Νάματος ξ δρώτων, τν σεπτν σου ποιήσας, πηλν Μονν δόμησας θείαν, ναλήψεως κα ν ατ, γκρατείας πόνοις θαυμαστς σκησας, Γεώργιε κα νοιξας, τ χείλη εσεβν βον σοι·
Χαρε, σκήσεως ποθήκη·
χαρε, συνέσεως μυροθήκη.
Χαρε, Δραμινν εσεβν καταφύγιον·
χαρε, εσεβν ν κινδύνοις προσφύγιον.
Χαρε, κρήνη γιάσματος, μηγύρεως πιστν·
χαρε, στήλη γαθότητος, κα πραότητος κανών.
Χαρε, πάμφωτος λύχνος, νυχθημέρων γώνων·
χαρε, τίμιον εχος, ειῤῥύτων δακρύων.
Χαρε, εχς βαλβς κα συνέσεως·
χαρε, σιγς βάθρον σειστον νήψεως.
Χαρε τ σέλας πιστν προστασίας·
χαρε, τ κέρας νθέου προνοίας.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Ξένων θαυμάτων πέλει, πολυχεύμων χειμάῤῥους, θήκη τν σεπτν σου λειψάνων, ν Γεώργιε θαυματουργέ, προσκυνοντες ανον ελαβς πέμπομεν, Χριστ σ θαυμαστώσαντι, κράζομεν ν κατανύξει·
λληλούϊα.

λβιον πολιτεία, διελθν ν τ Δράμ, σίων σν χορος ριθμήθης, κα γγέλοις συγχαίροις λαμπρος, ν τ νω Πόλει νεαυγς πύρσευμα, τ πίστεως Γεώργιε, πρς ν ν χαρμον βομεν·
Χαρε, ρπα Θεο σοφίας·
χαρε, λύρα τς παθείας.
Χαρε, Δραμινν πυρφόρος διδάσκαλος·
χαρε, ατρν ναργύρων κόλουθος.
Χαρε, καύχημα περίβλεπτον ερέων ελαβν·
χαρε, σέμνωμα πολύτιμον θεοφόρων σκητν.
Χαρε, μμα τ βλέπον, σν προσφύγων νάγκας·
χαρε, στόμα κφέρον, διδαχς σωτηρίας.
Χαρε, πυξς τν πόλον δεικνύουσα·
χαρε, παγς χθρν συντρίβουσα.
Χαρε, μν πρς Θεν δοδείκτης·
χαρε, χθρν νοητν λέτης.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Πάτερ ν τος σχάτοις, χρόνοις Πνεύματος φθης, γίου δωρεν μυροθήκη, κα θαυμάτων πείρων κρουνός, Δραμινν κέστορ κα φρουρ γρυπνε, Γεώργιε προσφύγων σου, ν πίστει κλινε βοώντων·
λληλούϊα.

εθρα τν σν λειψάνων, ναβλύζει θήκη, Γεώργιε πάνσεπτος ντως, αμάτων χορείαις πιστν, κατασπαζομένων ελαβς σιε, ατν ν τ σεμνεί σου, κτισας κα κβοώντων·
Χαρε, βρύσις τν θαυμασίων·
χαρε, ῥῶσις τν σθενούντων.
Χαρε, λαβν αμάτων τ δώρημα·
χαρε, πιν φθαρσίας τ όφημα.
Χαρε, σκεος πολυτίμητον, τν χαρίτων το Θεο·
χαρε, στφος ναρίθμητον, συντρίψας τος χθρούς.
Χαρε, τς λγηδόνας τν πιστν κουφίζων·
χαρε, τς σθενείας εσεβν ωννύων.
Χαρε, μν τοίμη βοήθεια·
χαρε, σεπτν σίων κρώρεια.
Χαρε, ταχς ατρς τν νοσούντων·
χαρε, δριμς λετρ δαιμονίων.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Σίψα τ σ προνοί, ταχιν ντιλήψει, Γεώργιε κα σκέπ προσφεύγει, κα σεμνύνεται Δράμα τ σ, βοηθεί Πάτερ κα φρουρ σιε, τιμσά σε κα ψάλλουσα, πιστς τ νισχύσαντί σε·
λληλούϊα.

Τρίβον τν τεθλιμμένην, κα στενν διανύσας, Γεώργιε σίων Πατέρων, νεδείχθης εκν διαυγής, κα νασκούμενων ελαβς πρότυπον· διό σε μακαρίζοντες, βομέν σοι ν κατανύξει·
Χαρε, τύπος τν μονοτρόπων·
χαρε, λύχνος τν θαυμασίων.
Χαρε, νοερς προσευχς νδιαίτημα·
χαρε, ερς κατανύξεως μβλημα.
Χαρε, σάλπιγξ μεγαλόφωνος, θεαυγος διαγωγς·
χαρε, σύριγξ δύφωνος, παναμώμου βιοτς.
Χαρε, θεε δομτορ, ναλήψεως Μάνδρας·
χαρε, ντιλήπτωρ, Χριστωνύμων χορείας.
Χαρε, λαμπς φωτίζουσα πέρατα·
χαρε, ψεκς δροσίζουσα σύμπαντα.
Χαρε, πηγ δωρεν ορανίων·
χαρε, στακτ μυροβόλος θαυμάτων.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

μνοις σε μελδομεν, μελιῤῥύτοις τρισμάκαρ, Γεώργιε κα σμασι θείοις, ς φρουρν κλιν Δραμινν, κα τν σν λειψάνων τν σορν σιε, πιστς κατασπαζόμενοι, βομεν τ δοξάσαντί σε·
λληλούϊα.

Φαίνει πάσ τ κτίσει, σν τιμίων γώνων, Γεώργιε λάμψις κα πλήθους, σν θαυμάτων σεπτ σκητά, νεαυγν φωστήρων το Χριστο πίστεως, μν αστώνης ζόφωσιν, λαύνουσα τν σο βοώντων·
Χαρε, τ φέγγος μολογίας· χαρε, λύχνος τς παθείας.
Χαρε, φωτίσας τς Δράμας περίοικον·
χαρε, φαιδρύνας προσφύγων σου σύλλογον.
Χαρε, τι ξανέτειλας, κ το Πόντου το κλεινο·
χαρε, τι διεσκέδασας, τν πήρειαν χθρο.
Χαρε, τς παθείας εθαλέστατον ρνος·
χαρε, τς εσεβείας τ θεότευκτον τεχος.
Χαρε, μολπ Χριστο γαπήσεως·
χαρε, αγ χρυσόφεγγος νήψεως.
Χαρε, παρθένων Μονς σου προστάτης·
χαρε, δαιμόνων κακότητος πασις.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

Χάριτος κμαγεον, κ το τάφου ρτίως, τς Δράμας σεπτς εράρχης, νεκόμισε σο τν σορόν, τν λειψάνων λβον σπερ σύλητον, ν πίστει σπαζόμενοι, Γεώργιε Χριστ βομεν·
λληλούϊα.

Ψάλλοντες σος καμάτους, ος Γεώργιε τλης, πρς κτσιν ρετς ψυχοτρόφου, νυμνομέν σε ς παμφα, κα λαμπρν στέρα το Χριστο πίστεως, φωτίζοντα τ πέρατα, τς κτίσεως κα κβομεν·
Χαρε, τ σέλας τς κτησίας·
χαρε, τ κέρας χρηστοηθείας.
Χαρρε, πισκόπου τς Δράμας πρόμαχος·
χαρε, Χριστωνύμου χορείας πέρμαχος.
Χαρε, φύλαξ νύστακτος, εσεβν μοναζουσν·
χαρε, δόναξ ερώτατος, ντιλήψεως πιστν.
Χαρε, Μακεδονίας τς εάνδρου λβος·
χαρε, τς κκλησίας νεότευκτος στλος.
Χαρε, βλαστ τς ργυρουπόλεως·
χαρε, φαν νηστείας κα νήψεως.
Χαρε, μόζηλε θείων γγέλων·
χαρε, μότροπε πάλαι σίων.
Χαροις, μάκαρ Γεώργιε.

θεόφιλε Πάτερ, ψυχν γεωργήσας, Γεώργιε ρούρας ρτίως (γ΄)· ναλήψεως κτίτορ Μονς, πρς πολύχουν στάχυν ρετς πρέσβευε, πρ τν εφημούντων σε, κα πίστει κλινε βοώντων·
λληλούϊα.

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.